Interpretacja indywidualna z dnia 17.04.2018, sygn. 0113-KDIPT3.4011.71.2018.1.JR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT3.4011.71.2018.1.JR

Skutki podatkowe przeniesienia własności nieruchomości w celu zwolnienia z długu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku złożonym w dniu 1 lutego 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia własności nieruchomości w celu zwolnienia zobowiązania jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 28 maja 2014 r., w formie aktu notarialnego, została zawarta umowa darowizny pomiędzy matką Wnioskodawczyni (inicjały HM) jako darczyńcą a Wnioskodawczynią, czyli córką darczyńcy. Na podstawie tej umowy Wnioskodawczyni stała się, z wyłączeniem innych osób, właścicielką nieruchomości położonej w B., składającej się z działki o pow. 3 701 m ², zabudowanej budynkiem mieszkalnym o pow. użytkowej 120,5 m². Powyższa transakcja została objęta zaświadczeniem wydanym przez naczelnika urzędu skarbowego, w przedmiocie zastosowania do darowizny zwolnienia z podatku od spadków i darowizn.

Następnie nieruchomość przekazana w formie darowizny stała się przedmiotem sporu w kręgu rodziny - siostry i jej syna (inicjały DM), będącego siostrzeńcem Wnioskodawczyni.

W pierwszej kolejności z powództwa siostrzeńca (DM) toczyło się przed Sądem Okręgowym postępowanie przeciwko matce Wnioskodawczyni, o zwrot pożyczki wraz z odsetkami w kwocie należności głównej 284 034 zł 25 gr. Matka Wnioskodawczyni w całości zakwestionowała istnienie tej wierzytelności i postawiła zarzut spreparowania w złej wierze przez jej wnuka (a siostrzeńca Wnioskodawczyni) dokumentów w postaci dwóch umów pożyczek i zabezpieczającego je weksla z użyciem do tego celu kart in blanco podpisanych przez matkę na potrzeby zupełnie innych rodzinnych spraw i formalności.