Interpretacja indywidualna z dnia 16.01.2018, sygn. IPTPP1/443-481/14-3/18/S/MH, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. IPTPP1/443-481/14-3/18/S/MH

uznania pozostawienia przedmiotu świadczenia w depozycie sądowym za uregulowanie zobowiązania do zastosowania art. 89b ustawy

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 16 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1649, z późn. zm.) i art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 10 czerwca 2015 r. sygn. akt I SA/Lu 215/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 29 listopada 2017 r.) oraz w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 sierpnia 2017 r. sygn. akt I FSK 1867/15 (data wpływu 25 października 2017 r.), stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 02 lipca 2014 r. (data wpływu 04 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania pozostawienia przedmiotu świadczenia w depozycie sądowym za uregulowanie zobowiązania do zastosowania art. 89b ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 lipca 2014 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania pozostawienia przedmiotu świadczenia w depozycie sądowym za uregulowanie zobowiązania do zastosowania art. 89b ustawy

• okresu dokonania korekty.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 02 października 2014r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IPTPP1/443-481/14-2/MH, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, przedmiot świadczenia (pieniądze polskie) w dalszym ciągu pozostaje na rachunku depozytowym, zmiana podstawy pozostawania przedmiotu świadczenia w depozycie sądowym nie wpływa na ocenę i w dalszym ciągu jego złożenie do depozytu sądowego należy uznać za uregulowanie zobowiązania.