Interpretacja indywidualna z dnia 07.02.2017, sygn. 1462-IPPB4.4511.1340.2016.2.AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. 1462-IPPB4.4511.1340.2016.2.AK

w zakresie skutków podatkowych otrzymania rekompensaty

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017, poz. 201) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2016 r. (data wpływu 19 grudnia 2016 r.) uzupełnione pismem z dnia 5 stycznia 2017 r. (data nadania 9 stycznia 2017 r., data wpływu 10 stycznia 2017 r.) na wezwanie Nr 1462-IPPB4.4511.1340.2016.1.AK z dnia 29 grudnia 2016 r. (data wysłania 29 grudnia 2016 r., data doręczenia 5 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania rekompensaty jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania rekompensaty.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 29 grudnia 2016 r. Nr 1462-IPPB4.4511.1340.2016.1.AK (data nadania 29 grudnia 2016 r., data doręczenia 5 stycznia 2016 r.), wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Pismem z dnia 5 stycznia 2017 r. (data wpływu 10 stycznia 2017 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 25 września 2015 r. zawarto porozumienie o rozwiązaniu łączącej strony umowy o pracę zawartej pomiędzy Wnioskodawczynią a X S.A. Rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło w drodze porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracowników, w rozumieniu ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. W związku z rozwiązaniem umowy o pracę, zostały przewidziane do wypłaty świadczenia pieniężne: odprawa na zasadach takich jak w ustawie z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników oraz świadczenia dodatkowe w wysokości 35.040 zł. Świadczenie dodatkowe zostało wypłacone w terminie 30 dni od rozwiązania umowy o pracę. Porozumienie nie zostało zawarte w ramach ugody sądowej. Rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę uzależniona została od stażu pracy u pracodawcy i wynikała z aktów prawnych, o których mowa w art. 9 par. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. Ponadto warunkiem wypłaty świadczenia jest niepodjęcie zatrudnienia w którejkolwiek ze spółek grupy kapitałowej. Pracownik, który otrzymał propozycję zatrudnienia w ramach grupy na stanowisku odpowiadającym jego kwalifikacjom przy niezmienionym wynagrodzeniu i nie przyjął propozycji także nie nabywa prawa do świadczenia dodatkowego. Wnioskodawczyni nie zostało zaproponowane nowe stanowisko pracy. W związku z brakiem możliwości dalszego zatrudnienia i wcześniejszym zakończeniem prac warunkujących trwanie stosunku pracy, umowa rozwiązała się z dniem 31 stycznia 2016 r. Zgodnie z postanowieniami porozumienia rozwiązującego umowę o pracę i z uwagi na spełnienie wszystkich warunków w nim zawartych, zostały wypłacone świadczenia ustawowe oraz dodatkowe w kwocie 35.040 zł jako zadośćuczynienie i odszkodowanie za rozwiązanie stosunku pracy. Z uwagi na uwarunkowania rynkowe, Wnioskodawczyni nie udało się znaleźć pracy na analogicznych warunkach, zarówno finansowych, jak też tych związanych z zakresem obowiązków. Wypłacone świadczenie dodatkowe w kwocie 35.040 zł w zaistniałej sytuacji faktycznie ma dla Wnioskodawczyni charakter odszkodowania i zadośćuczynienia za utracone korzyści w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w wymiarze finansowym jak i poza finansowym. Od świadczenia odszkodowawczego w kwocie 35.040 zł został odprowadzony podatek dochodowy, który zdaniem Wnioskodawczyni, ze względu na zwolnienie wskazane w art. 21 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powinien zostać odprowadzony.