Interpretacja indywidualna z dnia 19.10.2017, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.625.2017.1.AW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.625.2017.1.AW

Brak opodatkowania czynności odpłatnego udostępniania przystanków komunikacyjnych firmom przewozowym.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2017 r. (data wpływu 4 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności odpłatnego udostępniania przystanków komunikacyjnych firmom przewozowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności odpłatnego udostępniania przystanków komunikacyjnych firmom przewozowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W dniu 13 marca 2013 r. Rada Miejska podjęła uchwałę w sprawie ustalenia stawki opłat za korzystanie przez operatorów publicznego transportu drogowego i przewoźników z przystanków komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym jest Gmina. Gmina pobiera opłaty od przewoźników za możliwość zatrzymywania się na przystankach (korzystaniu z przystanków) w oparciu o art. 353 ustawy Kodeks cywilny, dotyczący swobody zawierania umów, oraz w oparciu o ww. uchwałę Rady Miejskiej, wydaną na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1440, z późn. zm.). Wysokość opłaty za możliwość zatrzymywania się na wskazanych przystankach autobusowych została ustalona na podstawie odrębnych umów cywilnoprawnych zawartych pomiędzy Gminą a każdym z przewoźników korzystających z przystanków autobusowych (umowy zawarte na podstawie art. 353 ustawy Kodeks cywilny). Wysokość opłaty ustalona w drodze umów cywilnoprawnych spełnia warunki określone w art. 16 ust. 5 pkt 1 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym. Wysokość sumarycznej opłaty obliczana jest na podstawie przedstawionej przez przewoźnika liczby zatrzymań w danym okresie, wynikającej z realizowanych przez przewoźnika rozkładów jazdy, przemnożonej przez stawkę opłaty za jednostkowe zatrzymanie na przystanku.