Interpretacja indywidualna z dnia 04.10.2017, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.230.2017.2.IF, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.230.2017.2.IF

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawcom nie przysługuje prawo do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, że środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży mieszkania, nabytego w darowiźnie w 2013 r. od syna, nie zostały wydatkowane na własne cele mieszkaniowe określone w ww. przepisie. Przedmiotowe środki pieniężne zostały przekazane córce w darowiźnie. Fakt, iż córka Wnioskodawców wydatkowała otrzymane w darowiźnie pieniądze na zakup domu, którego jest właścicielką, a Wnioskodawcy na podstawie umowy dożywotniego użyczenia korzystają z niego, pozostaje bez wpływu na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 16 lipca 2017 r. (data wpływu 21 lipca 2017 r.) oraz w piśmie uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.230.2017.1.IF z dnia 7 września 2017 r. (data nadania 8 września 2017 r., data doręczenia 12 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 11 października 2013 roku Wnioskodawcy otrzymali w formie darowizny od syna mieszkanie własnościowe aktem notarialnym, w którym mieszkali i zameldowani byli od ponad 35 lat. Otrzymane od syna mieszkanie było ich własnością od 1978 roku. Po 17 latach z uwagi na brak pieniędzy i konieczność przeprowadzenia kapitalnego remontu mieszkania: wymiana podłóg, stolarki okiennej, białego montażu, kuchni, łazienki i malowania w dniu 24 października 1995 roku Wnioskodawcy sprzedali mieszkanie mieszkającemu z nimi synowi - aktem notarialnym - syn sfinansował remont mieszkania z książeczki mieszkaniowej na którą wpłat dokonywali Wnioskodawcy. Zgodnie z § 6 ww. aktu notarialnego na opisanym spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu - nie mającym wówczas księgi wieczystej - syn ustanowił prawo użytkowania na rzecz Wnioskodawców polegające na uprawnieniu do dożywotniego i bezpłatnego korzystania przez nich z jednego największego - pokoju o powierzchni 14m, kuchni, łazienki i przedpokoju. W mieszkaniu tym wszyscy wspólnie byli zameldowani do chwili jego sprzedaży w 2014 roku.