Interpretacja indywidualna z dnia 28.07.2017, sygn. 0111-KDIB2-3.4011.74.2017.1.MK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4011.74.2017.1.MK

Zwolnienie z opodatkowania odsetek od odszkodowania, zadośćuczynienia i renty

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 maja 2017 r. (data wpływu 31 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania odsetek od odszkodowania, zadośćuczynienia i renty jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania odsetek od odszkodowania, zadośćuczynienia i renty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wyrokiem Sądu Okręgowego z 25 października 2016 r. zostało zasądzone od Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Szpital Uniwersytecki w miejscowości A. i Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń S.A. odszkodowanie, renta oraz zadośćuczynienie wraz z odsetkami ustawowymi na rzecz Wnioskodawcy reprezentowanego przez K. będącego opiekunem prawnym poszkodowanego i przedstawicielem ustawowym Wnioskodawcy. Wnioskodawca 29 października 2007 r. był uczestnikiem wypadku drogowego, w którym odniósł poważne obrażenia. W szpitalu w miejscowości B. w Rosji Wnioskodawca został wstępnie opatrzony, a następnie 2 listopada 2007 r. przetransportowany drogą lotniczą do miejscowości A., gdzie został przyjęty na Oddział Kliniczny Kliniki Neurochirurgii i Neurotraumatologii Szpitala Uniwersyteckiego. Przy przyjęciu do szpitala Wnioskodawca był przytomny i w logicznym kontakcie. Na skutek zaniedbań szpitala, podopieczny Wnioskodawca stał się osobą niepełnosprawną oraz nie mogącą samodzielnie funkcjonować bez stałej opieki medycznej oraz rodziny. Stan, w jakim aktualnie znajduje się poszkodowany jest następstwem niedopełnienia należytej staranności w czynnościach leczniczych, rażącego zaniedbania, czego wynikiem była niedrożność rurki intubacyjnej, która była niezbędna do oddychania. Doprowadzono do powikłań intubacji, dokonano wadliwej organizacji procesu leczenia, nie dołożono należytej staranności w opiece, czego skutkiem jest rozstrój zdrowia i całkowita, trwała niepełnosprawność. Uszkodzenie ciała i rozstrój zdrowia wywołany działaniami, a raczej ich brakiem po stronie personelu szpitala jest tak głęboki, że nie sposób ocenić jego odległych konsekwencji. Odpowiedzialność samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej ma reżim szczególny zakład opieki zdrowotnej odpowiada nie tylko za winę własną (winę organizacyjną), lecz także za czyny personelu medycznego (rażące zaniedbania), czyli za winę anonimową, której nie trzeba przypisywać konkretnej osobie. Jako podstawę zasądzenia zadośćuczynienia za wywołanie uszkodzenia ciała i rozstroju zdrowia Wnioskodawca wskazał art. 445 § 1 Kodeksu cywilnego. W zakresie żądania zadośćuczynienia za naruszenie praw pacjenta art. 448 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 19a ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. Podstawą prawną żądanego odszkodowania był art. 444 § 1 Kodeksu cywilnego. Wskazano, iż odszkodowanie obejmuje w szczególności wydatki poniesione na zakup leków, środków pielęgnacyjnych i przedmiotów niezbędnych do rehabilitacji, konsultacje medyczne, opiekę pielęgniarską w szpitalu, zakup samochodu umożliwiającego przewożenie powoda, adaptację samochodu umożliwiającego przewożenie powoda do potrzeb osoby niepełnosprawnej, koszty kserokopii dokumentacji medycznej na potrzeby niniejszego postępowania. W zakresie dochodzonej renty, opiekun prawny Wnioskodawcy wskazał na zwiększone potrzeby: stałe przyjmowanie wielu leków, koszty pielęgnacji, pożywienie i pomoc dietetyka, rehabilitacja, w tym rehabilitacja ruchowa, pomoc logopedy i neurologopedy, opieka pielęgniarska, dojazdy (na rehabilitację i do oddziałów szpitalnych), koszty dodatkowej energii i inne dodatkowe wydatki. Kolejną konsekwencją rażących zaniedbań w trakcie hospitalizacji w Szpitalu Uniwersyteckim jest całkowita utrata zdolności do pracy zarobkowej i widoków na przyszłość. Wnioskodawca stwierdza, że w chwili obecnej nie da się przewidzieć wszystkich następstw wyrządzonej szkody.