Interpretacja indywidualna z dnia 29.05.2017, sygn. 0115-KDIT2-1.4011.31.2017.2.MT, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2-1.4011.31.2017.2.MT

Przedawnienie zobowiązania Wnioskodawcy z tytułu umowy kredytu spowodowało powstanie po jego stronie przychodu podatkowego (art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przychód ten powstał w dacie przedawnienia zobowiązania, w wartości należności głównej (tj. kwoty niespłaconego kredytu) i odsetek wymagalnych na dzień przedawnienia.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2017 r. (data wpływu 17 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, uzupełnionym pismem z dnia 8 maja 2017 r. (data wpływu), dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu z tytułu przedawnienia zobowiązania kredytowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przedawnienia zobowiązania kredytowego. Wniosek został następnie uzupełniony w odpowiedzi na wezwanie organu pismem z dnia 8 maja 2017 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 5 marca 2009 r. Wnioskodawca zawarł z bankiem B. umowę o kredyt. W związku z brakiem płatności, po wypowiedzeniu umowy, w dniu 19 lipca 2010 r. Bank wystawił Bankowy Tytuł Egzekucyjny.

Dnia 26 kwietnia 2011 r. P. zawarła z Bankiem jako wierzycielem pierwotnym umowę przelewu wierzytelności. Od daty wypowiedzenia umowy do listopada 2015 r. nie zostały podjęte żadne działania windykacyjne przez firmę P.

W listopadzie 2015 r. P. skierował pozew do Sądu Rejonowego w T. o zapłatę kwoty 11 209 zł 44 gr. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt X. Sąd wydał wyrok zaoczny, który następnie sprzeciwem z dnia 19 lutego 2016 r. został przez Wnioskodawcę zaskarżony. Wnioskodawca w złożonym sprzeciwie podniósł zarzut przedawnienia wierzytelności podniósł, że dla roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej termin przedawnienia wynosi trzy lata (przy czym wystarczy, aby działalność gospodarczą prowadziła jedna ze stron). Powyższe oznacza, że w niniejszej sprawie roszczenie majątkowe z umowy kredytowej zawartej pomiędzy kredytobiorcą (osobą fizyczną) a prowadzącym działalność gospodarczą bankiem, uległo przedawnieniu po 3 latach od daty postawienia roszczenia w stan wymagalności, a więc od dnia wypowiedzenia umowy kredytu. Ponadto Wnioskodawca podniósł zarzut nieudowodnienia oraz niewykazania istnienia roszczenia w określonej wysokości, jak również braku wykazania skutecznego nabycia wierzytelności. Termin posiedzenia został wyznaczony na 12 kwietnia 2016 r. W wyniku złożonego przez Wnioskodawcę sprzeciwu, P. złożył oświadczenie o cofnięciu pozwu, w wyniku czego Sąd Rejonowy umorzył postępowanie.