Interpretacja indywidualna z dnia 03.07.2017, sygn. 0112-KDIL3-2.4011.73.2017.2.MK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3-2.4011.73.2017.2.MK

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2017 r. (data wpływu 18 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 czerwca 2017 r. (data wpływu 23 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 14 czerwca 2017 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.73.2017.1.MK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 14 czerwca 2017 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 19 czerwca 2017 r.), zaś w dniu 23 czerwca 2017 r. (data nadania 19 czerwca 2017 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 14 grudnia 2006 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy, a w dniu 10 września 2013 r. jego matka (akt notarialny z 4 października 2013 r.). W 2014 r. Wnioskodawca wraz z bratem sprzedali aktem notarialnym majątek po rodzicach (lokal mieszkalny o powierzchni około 53 m oraz garaż). Wnioskodawca otrzymał połowę uzyskanej ze sprzedaży ww. mienia kwoty, drugą połowę otrzymał jego brat. Pochodzące z ww. transakcji środki pieniężne Wnioskodawca w znacznej części przeznaczył na remont i modernizację swojego własnego lokalu własnościowego, a od reszty kwoty zapłacił należny podatek do właściwego według swojego miejsca zamieszkania urzędu skarbowego. Rozpoczynając remont Wnioskodawca zorientował się w jakim zakresie może dokonać wydatków i na podstawie wykazu wskazanego w załączniku nr 2 w pkt 1 ppkt 7 do rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 grudnia 1996 r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy (Dz.U. z 1996 r. Nr 156, poz. 788) sfinansował, m.in. zabudowę szafy wnękowej i pawlacza trwale związanych z lokalem. Wykonanie ww. zabudowy wymagało zakupu niezbędnych materiałów oraz wykonania części o określonych wymiarach z uwagi na nierówności w wysokości jak i w szerokości wnęki, czego wraz z całkowitym montażem podjęła się firma A. Jakikolwiek demontaż ww. zabudowy wyklucza jej przemieszczenie bez uszkodzenia, zatem Wnioskodawca uważa, że dany wydatek mógł zostać wykazany i odliczony od podatku dochodowego ze sprzedaży mieszkania po rodzicach. Jednocześnie powyższa zabudowa znacznie poprawiła standard mieszkania Wnioskodawcy.