Interpretacja indywidualna z dnia 24.05.2017, sygn. 0112-KDIL3-2.4011.22.2017.1.ES, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3-2.4011.22.2017.1.ES

Opodatkowanie przychodu z tytułu przedawnionej wierzytelności.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2017 r. (data wpływu 10 marca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu przedawnionej wierzytelności jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu przedawnionej wierzytelności.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 9 czerwca 2000 r. Wnioskodawca zawarł umowę o kredyt z Bank, na podstawie której pozwany otrzymał określoną sumę pieniężną, jednocześnie zobowiązał się do jej zwrotu na warunkach określonych w umowie. Ponieważ kredytobiorca nie wywiązał się z umowy Bank w 2002 r. wypowiedział umowę kredytu, w wyniku czego kredyt stał się wymagalny.

Wierzyciel pierwotny sprzedał dług 28 lutego 2006 r. do firmy A., która działa w imieniu i na rzecz B. Od lutego 2006 r. B. w imieniu, której działa A. do sierpnia 2016 r. nie zostały podjęte żadne działania windykacyjne, oznacza to, że w niniejszej sprawie roszczenie majątkowe z umowy kredytowej zawartej między kredytobiorcą (osobą fizyczną), a prowadzącym działalność gospodarczą Bankiem uległo przedawnieniu po 3 latach od wypowiedzenia, czyli w 2005 r.

Wnioskodawca wysłał w sierpniu 2016 r. pismo do firmy windykacyjnej A. (B.), w którym podniósł zarzut przedawnienia roszczenia oraz odmowę spłaty.