Interpretacja indywidualna z dnia 28.04.2017, sygn. 0114-KDIP3-3.4011.9.2017.1.MS2, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-3.4011.9.2017.1.MS2

w zakresie obowiązków płatnika

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2017 r. (data wpływu 3 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

N. GmbH spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oddział w Polsce (dalej: Wnioskodawca, Spółka) stała się następcą prawnym P. Sp. z o.o. na podstawie połączenia transgranicznego polegającego na przejęciu całego majątku P. Sp. z o.o. przez N. GmbH z siedzibą w Wiedniu, które zostało zarejestrowane w Rejestrze Handlowym jako dokonane począwszy od l lutego 2017 r. Spółka jest podmiotem należącym do międzynarodowej grupy specjalizującej się w produkcji oraz sprzedaży sprzętu fotograficznego oraz optycznego. Spółka jest zainteresowana uzyskaniem interpretacji indywidualnej w zakresie prawidłowości swojego stanowiska, przedstawionego poniżej, w odniesieniu do świadczeń zapewnianych pracownikom w przeszłości przez poprzednika prawnego tj, P. Sp. z o.o. jak i zapewnianych obecnie przez Spółkę. W ramach swojej działalności poprzednik prawny Spółki, a obecnie Spółka świadczy - we współpracy z innymi podmiotami należącymi do grupy - usługi serwisowe oraz szkoleniowe na rzecz klientów zagranicznych. W takich przypadkach wybrani pracownicy (dalej: Pracownicy mobilni) są zobowiązani do wykonywania swoich obowiązków pracowniczych w lokalizacji wskazanej przez klienta, która zwykle znajduje się poza granicami Polski. Na czas wykonywania obowiązków pracowniczych związanych z realizowanymi przez Spółkę projektami zagranicznymi, Spółka podpisuje z Pracownikami mobilnymi aneksy do umów o pracę zmieniające ich miejsce pracy na lokalizację/adres wskazany przez klienta, pod którym realizowany jest projekt. Wyjazdy zagraniczne Pracowników mobilnych nie są w związku z tym traktowane jako podróże służbowe w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 1666, z późn. zm.; dalej: Kodeks pracy). Mając na uwadze, że projekty realizowane przez Spółkę na rzecz klientów zagranicznych nie mają charakteru stałego - nie są realizowane przez kilkanaście lat w jednym miejscu dla jednego klienta - Spółka, aby zapewnić możliwość realizowania projektów przez Pracowników mobilnych, zapewnia im pakiet dodatkowych świadczeń pozwalających na zapewnienie im stosownego poziomu egzystencji (Świadczenia dodatkowe), dzięki którym Pracownicy mobilni, jako wykwalifikowany i odpowiednio doświadczony personel mogą bez przeszkód realizować za granicą zakontraktowane usługi. W ramach Świadczeń dodatkowych, w celu zapewnienia stosownego poziomu egzystencji Spółka finansuje Pracownikom mobilnym koszty regularnych przejazdów z i do Polski (częstotliwość tych podróży jest różna u różnych Pracowników, niemniej jednak każdorazowo sprowadza się do tego, że w przypadku dłuższej przerwy w świadczeniu usług, jeżeli jest to biznesowo uzasadnione, np. odległością, pracownicy wracają do Polski) oraz koszt wskazanego przez Spółkę Pracownikom mobilnym zakwaterowania w miejscu wykonywania projektu. Należy podkreślić, że Świadczenia dodatkowe, których koszty są ponoszone przez Spółkę, są ściśle związane z projektami biznesowymi, jakie ona realizuje. Pracownicy mobilni ze względu na tymczasowość projektów oraz ich charakter, nie przenoszą swojego centrum interesów życiowych poza Polskę - cały czas są w Polsce traktowani jako polscy rezydenci podatkowi. W Polsce mają stałe miejsce zamieszkania, tutaj przebywają ich najbliższe rodziny i tutaj spędzają czas wolny. Ich pobyt poza Polską jest ściśle związany z czasem trwania konkretnego projektu i potrzebami klientów Spółki. Pracownicy mobilni wyjeżdżają za granicę, gdyż takie otrzymują polecenie od swojego pracodawcy. Ze względu na realizowanie zadań na rzecz konkretnych, aktualnych klientów Spółki nie mają również możliwości decydowania, gdzie w danym czasie pojadą i na jaki okres, gdyż to projekt zagraniczny wymusza i niejako określa parametry ich pracy. Generalnie, dochody Pracowników mobilnych podlegają opodatkowaniu w krajach, w których świadczą pracę. Zdarza się jednak, że ze względu na długość pobytu za granicą oraz przepisy wewnętrzne kraju, w którym świadczą pracę, ich dochód osiągnięty za pracę na projekcie nie podlega opodatkowaniu w tym kraju (taka sytuacja miała ostatnio miejsce w przypadku niektórych Pracowników mobilnych, zatrudnionych na projekcie realizowanym przez Spółkę w Irlandii). Poprzednik prawny Spółki w przeszłości oraz Spółka obecnie traktuje Świadczenia dodatkowe jako pozapłacowy element wynagrodzenia Pracowników mobilnych, opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednak w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. (sygn, akt K 7/13) oraz najnowszą linią orzeczniczą i interpretacyjną, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy dotychczasowe postępowanie przyjęte przez poprzednika prawnego było prawidłowe oraz czy nie należy zmienić dotychczasowego postępowania w przedmiocie opodatkowania Świadczeń dodatkowych ponoszonych w odniesieniu do Pracowników mobilnych, tj. odstąpić od traktowania ich wartości jako dodatkowego przychodu Pracowników mobilnych.