Interpretacja indywidualna z dnia 13.04.2017, sygn. 3063-ILPB1-1.4511.82.2017.1.IM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 3063-ILPB1-1.4511.82.2017.1.IM

Podatek od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2017 r. (data wpływu 15 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wykonuje od 2013 roku, jako biegły sądowy, odpłatnie opinie-ekspertyzy dotyczące zagadnień informatycznych na zlecenie sądów, prokuratur i policji, nie prowadząc działalności gospodarczej. Każda ekspertyza jest tworzona w sposób indywidualny, swobodny, bez ograniczeń, ponieważ przepisy regulują jedynie sposób powoływania i funkcjonowania biegłych, a biegły ma być zewnętrznym bezstronnym ekspertem i organom nie wolno wpływać na treść opinii (ani stronom procesowym). Każda ekspertyza ma indywidualny charakter, ponieważ jest wynikiem indywidualnej oceny zaistniałego stanu faktycznego, na którą składa się całościowa analiza materiału dowodowego, jego interpretacja oraz synteza wniosków, w tym wolnych przemyśleń biegłego. W ramach wykonywanych czynności powstaje więc dokument o indywidualnym charakterze. Potwierdza to doświadczenie Wnioskodawcy, ponieważ przez 4 lata jego pracy nie spotkał się z takimi samymi ekspertyzami wydanymi do tej samej sprawy, a często wnioski były diametralnie różne. Do wykonanych ekspertyz Wnioskodawca przekazywał autorskie prawa majątkowe na wszystkich polach eksploatacji. Opinia biegłego jest tworzona swobodnie i spełnia przesłanki z ogólnej definicji utworu z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim (tzn. jest dziełem w postaci dokumentu). Jest więc dziełem autorskim. Tworząc taką ekspertyzę, tworzy się dokument o indywidualnym, niepowtarzalnym charakterze, a Wnioskodawca, w trakcie swojej pracy jako biegły nigdy nie sporządził takiej samej ekspertyzy dotyczącej danej sprawy. Należy zatem uznać, że tworzone przez biegłego opinie są utworami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.). Przy przekazaniu praw spełniony jest drugi warunek art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Potwierdza to również interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy znak: ITPB2-415-197/087/MK, Izby Skarbowej w Katowicach znak: IBPBII/1/415-997/10/BJ, Izba Skarbowa w Poznaniu, znak: ILPB1/4511-1-380/15-4/TW. W żadnym razie nie można uznać takich opinii za dokumenty czy materiały urzędowe, gdyż policja, sądy i prokuratura nie są urzędami, ale organami władzy państwowej, więc czymś innym i nie można ich utożsamiać z urzędami, a opinie z materiałami urzędowymi. Wskazać należy, iż na pewno nie jest to dokument urzędowy, bo nie pochodzi od urzędu, a przy braku definicji materiału urzędowego nie można jej kształtować dowolnie szeroko, a wyrok sądu dotyczy konkretnej sprawy i nie stanowi prawa. Nie może być więc brany jako rozstrzygający przy definiowaniu znaczenia nieokreślonych pojęć.