Interpretacja indywidualna z dnia 07.04.2017, sygn. 3063-ILPB2.4510.257.2016.2.ŁM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 3063-ILPB2.4510.257.2016.2.ŁM

Podatek dochodowY od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia wierzytelności nieściągalnej do kosztów uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2016 r. (data wpływu 28 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia wierzytelności nieściągalnej do kosztów uzyskania przychodu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 7 marca 2017 r. (data wpływu 10 marca 2017 r.) &− o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia wierzytelności nieściągalnej do kosztów uzyskania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 22 lutego 2012 r. pełnomocnik (dalej: Pełnomocnik) spółki A sp. z o. o. (dalej: Wierzyciel) wezwał B spółka z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A. (dalej: Dłużnik) do zapłaty na rzecz Wierzyciela kwoty wynagrodzenia za wykonane usługi wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wymagalności do dnia zapłaty. Wierzytelność wynika z faktur (z dnia 02.05.2011 r. oraz z dnia 01.12.2010 r.), których przedmiotem była ekspozycja reklam. Wierzytelności powstałe na podstawie powyższych faktur spółka zakwalifikowała jako przychody należne.

Z uwagi na nieuregulowanie należności, które w porozumieniu z dnia 26 września 2011 r. Dłużnik uznał w całości i bez zastrzeżeń za swój dług, dnia 8 maja 2012 r. Wierzyciel wniósł pozew o zapłatę w postępowaniu nakazowym. W związku z powyższym dnia 6 czerwca 2012 r. Sąd Okręgowy orzekł, że Dłużnik w ciągu 2 tygodni od dnia doręczenia nakazu zobowiązany jest zapłacić należną kwotę wraz z odsetkami ustawowymi, a także zwrot kosztów opłaty sądowej oraz kosztów zastępstwa procesowego. Pełnomocnik Wierzyciela 17 sierpnia 2012 r. przedłożył Sądowi Okręgowemu prośbę o jak najszybsze nadanie klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty wydanemu w sprawie. Sąd przychylił się do wniosku Pełnomocnika wydając postanowienie nadające nakazowi klauzule wykonalności 20 sierpnia 2012 r. Dłużnik w żadnej części nie wykonał prawomocnego orzeczenia. W związku z powyższym Pełnomocnik Wierzyciela w dniu 4 października 2012 r. złożył wniosek o wszczęcie egzekucji w stosunku do Dłużnika do Komornika przy Sądzie Rejonowym (dalej: Komornik Sądowy), zaznaczając przy tym, że roszczenie ma być egzekwowane poprzez zajęcie rachunków bankowych, wierzytelności oraz ruchomości Dłużnika.