Interpretacja indywidualna z dnia 09.08.2016, sygn. IPPB3/423-964/12-5/16/S/AG, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-964/12-5/16/S/AG

Czy na podstawie art. 15.1, w związku z art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a) i art. 16 ust. 2 pkt 2 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawy CIT) ZF będzie mogła uznać za koszt uzyskania przychodu wartość odpisanych wierzytelności uznanych za nieściągalne w kwocie brutto (to jest wraz z podatkiem VAT)?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770, ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając prawomocny (od dnia 16 lutego 2016 r.) wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt. III SA/Wa 1514/13 z dnia 29 października 2013 r. (data wpływu 13 czerwca 2016 r.) stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2012 r. (data wpływu 28 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zakłady Farmaceutyczne (ZF) jest producentem produktów farmaceutycznych oraz kosmetyków. ZF jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. W dniu 7.02.1997 roku ZF zawarła z Kontrahentem umowę na składowanie i sprzedaż leków, substancji farmaceutycznych i leków gotowych własnej produkcji. Sprzedaż towarów była dokumentowana fakturami VAT. Kontrahent upoważnił ZF do wystawiania faktur bez jego podpisu. Kwoty netto wynikające z wystawionych faktur były traktowane jako przychód należny zgodnie z art. 12.3 ustawy CIT. Natomiast zawarty na fakturach podatek należny był rozliczany z urzędem skarbowym zgodnie z wymogami ustawy VAT. Przez kilka lat współpraca przebiegała bezproblemowo. Problemy we współpracy pojawiły się w pierwszej połowie 2001 roku kiedy to Kontrahent przestał regulować należności za faktury. Kontrahent przez długi czas zapewniał, że jego problemy finansowe wkrótce zostaną rozwiązane i ureguluje zaległe zobowiązania. Kontrahent nigdy nie kwestionował zasadności wystawienia faktur ani zawartych tam kwot. W dniu 22.10.2001 roku ogłoszono upadłość Kontrahenta. Pismem z dnia 8.01.2002 roku ZF zgłosiła swoje wierzytelności w postępowaniu upadłościowym wskazując na kwoty brutto wynikające z wystawionych faktur oraz odsetki ustawowe do dnia wymagalności poszczególnych faktur. Wierzytelności te zostały zaliczone do grupy 6. Wierzytelności zgłoszone do postępowania upadłościowego na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości zostały objęte odpisem aktualizującym w wartości brutto. Odpis ten nie został uznany za koszt uzyskania przychodu. Postępowanie upadłościowe toczyło się przez bardzo długi okres czasu. Dopiero w dniu 14.03.2012 roku ZF otrzymała informację, iż został sporządzony plan podziału funduszy masy upadłościowej i dla grupy 6 przewidziane jest zaspokojenie na poziomie 2,408% zgłoszonych wierzytelności. W dniu 24.10.2012 roku na konto ZF wpłynęła kwota stanowiąca realizację planu podziału. W związku z powyższy wartość odpisu aktualizującego została pomniejszona o otrzymaną kwotę. Aktualnie ZF oczekuje na wydanie przez sąd postanowienia o ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, a następnie po uprawomocnieniu się tego postanowienia dokona spisania wierzytelności, w zakresie w jakim nie zostały zaspokojone, jako nieściągalnych.