Interpretacja indywidualna z dnia 11.04.2016, sygn. IPPB3/4510-22/16-2/DP, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/4510-22/16-2/DP

Czy w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego prawidłowe jest zaliczanie wartości strat w środkach obrotowych do kosztów uzyskania przychodów Banku w sytuacji, gdy straty te nie zostały zawinione przez Bank i są normalnym, niezamierzonym następstwem prowadzonej działalności, a ich wystąpienie przy zachowaniu należytej staranności było nieuniknione?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2015 r. (data wpływu 11 stycznia 2016 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat poniesionych w wyniku wyłudzeniu pożyczki, kredytu lub innej formy finansowania przez osoby nieuprawnione jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych otrzymania majątku spółki osobowej po jej rozwiązaniu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest bankiem uniwersalnym, prowadzącym działalność bankową w rozumieniu ustawy Prawo bankowe, w ramach której oferuje dla szerokiego kręgu odbiorców różnego rodzaju usługi finansowe. W ramach prowadzonej działalności Bank koncentruje się na dostarczaniu finansowania poprzez zawieranie różnego rodzaju umów: kredytu, pożyczki, gwarancji, akredytywy, poręczenia, factoringu, forfaitingu, leasingu, kart płatniczych w tym kart kredytowych oraz innych produktów dopuszczonych do obrotu przepisami prawa, w szczególności prawa bankowego oraz prawa cywilnego.