Interpretacja indywidualna z dnia 04.05.2016, sygn. IPPP1/4512-174/16-4/IGo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1/4512-174/16-4/IGo

Uznanie komornika za płatnika podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2016 r. (data wpływu 2 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 kwietnia 2016 r. (data wpływu 18 kwietnia 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 7 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 8 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania komornika za płatnika podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania komornika za płatnika podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 15 kwietnia 2016 r., złożonym w dniu 15 kwietnia 2016 r. (data wpływu 18 kwietnia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 7 kwietnia 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) wnosi o indywidualną interpretację zdarzenia przyszłego.

Tutejsza kancelaria przeciwko dłużnikowi (sp. z o.o.), który jest płatnikiem podatku VAT, prowadzi postępowanie egzekucyjne na podstawie tytułów wykonawczych. Na wniosek wierzycieli egzekucja skierowana została m.in. do nieruchomości należącej do dłużnika, której nie udało się zbyć w myśl przepisów o sądowym postępowaniu egzekucyjnym. Po drugiej bezskutecznej licytacji nieruchomości jeden z wierzycieli egzekucyjnych (gmina) będący jednocześnie wierzycielem hipotecznym, złożył do sądu rejonowego wniosek, o którym mowa w art. 984 k.p.c., w przedmiocie przejęcia na własność nieruchomości z zaliczeniem na cenę nabycia przysługującej mu względem dłużnika wierzytelności, ww. wierzyciel zgodnie z art. 964 § 1 k.p.c. zwolniony jest od uiszczenia rękojmi. Wartość dochodzonego i zabezpieczonego hipotecznie roszczenia (ponad 3 mln zł) znacznie przewyższa cenę zaoferowaną jako cenę przejęcia nieruchomości na własność (ok. 1,4 mln zł).