Interpretacja indywidualna z dnia 17.06.2016, sygn. 1061-IPTPB4.4511.86.2016.1.MG, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. 1061-IPTPB4.4511.86.2016.1.MG

Czy pozostała część wartości dobrowolnego odszkodowania i dodatkowej kwoty powiększającej dobrowolne odszkodowanie, która została wypłacona Wnioskodawcy na podstawie Regulaminu IV Edycji Programu Dobrowolnych Odejść w drugiej racie w styczniu 2016 r. jest wolna od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) i czy Wnioskodawcy będzie się należał zwrot tego podatku pobranego przez płatnika w 2016 r., w rozliczeniu podatkowym za 2016 r.?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2016 r. (data wpływu 26 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty w 2016 r. dobrowolnego odszkodowania oraz dodatkowej kwoty powiększającej dobrowolne odszkodowanie w ramach Programu Dobrowolnych Odejść (pytanie nr 2) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty w latach 2015-2016 dobrowolnego odszkodowania oraz dodatkowej kwoty powiększającej dobrowolne odszkodowanie w ramach Programu Dobrowolnych Odejść.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od dnia 12 listopada 1996 r. do dnia 30 kwietnia 2015 r. był pracownikiem . S.A. Odział KW ... Stosunek pracy Wnioskodawcy ustał w wyniku rozwiązania na mocy porozumienia stron zgodnie z ustawą z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiazywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników ( Dz. U. z 2015 r., poz. 192). Wnioskodawca był pracownikiem zatrudnionym na czas nieokreślony i objętym Gwarancją Zatrudnienia na podstawie Umowy Społecznej ze stażem zatrudnienia u tego pracodawcy powyżej 10 lat. W związku z tym w dniu wejścia Programu Dobrowolnych Odejść w życie, był pracownikiem w pełni uprawnionym do skorzystania z tego Programu.