Interpretacja indywidualna z dnia 06.10.2016, sygn. ITPB2/4511-630/16-1/IB, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB2/4511-630/16-1/IB

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany uiścić, jako płatnik, kwotę podatku dochodowego od osób fizycznych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2016 r. (data wpływu 12 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 8 września 2016 r. (data wpływu 12 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku tym i w jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 3 marca 2016 r. Wnioskodawca - Gmina zawarła z byłym pracownikiem na rozprawie przed Sądem Rejonowym ugodę, mocą której zobowiązała się do uiszczenia na jego rzecz kwoty 50.000 zł brutto tytułem zrzeczenia się dochodzonych dwoma pozwami roszczeń o:

1. przywrócenie do pracy,
2. zapłatę wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy.

Mocą ugody strony postanowiły, że stosunek pracy uległ rozwiązaniu z dniem 31 grudnia 2015 r., a pracownik zrzekł się wszelkich roszczeń ze stosunku pracy.

Wynagrodzenie brutto pracownika wynosiło 6.955 zł. Okres pozostawania bez pracy rozpoczął swój bieg od 20 października 2016 r.

W przesłanym uzupełnieniu wniosku wskazano, że świadczenie pieniężne, o którym mowa we wniosku stanowiło odszkodowanie, które pracownik mógłby osiągnąć gdyby szkody mu nie wyrządzono (odszkodowanie z tytułu utraconych korzyści). Pracownik nie poniósł rzeczywistej szkody, a jedynie nie uzyskał dochodu, który mógłby mieć gdyby stosunek pracy nie został z nim rozwiązany (wynagrodzenie). Ponadto uiszczona kwota stanowi rekompensatę za zrzeczenie się roszczeń o przywrócenie do pracy lub odszkodowanie (art. 45 § 1 Kodeksu pracy). Świadczenie wskazane we wniosku nie stanowiło natomiast zadośćuczynienia.