Interpretacja indywidualna z dnia 07.06.2016, sygn. ITPP3/4512-187/16/PB, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP3/4512-187/16/PB

1) Czy przekazanie działki, o której mowa we wniosku, w związku z wywłaszczeniem za odszkodowaniem stanowić będzie czynność objętą VAT? 2) Czy przekazanie działki, o której mowa we wniosku, w związku z wywłaszczeniem bez odszkodowania (zrzeczenie) stanowić będzie czynność objętą podatkiem VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2016 r. (data wpływu 8 kwietnia 2016 r.) uzupełnionym w dniach 28 kwietnia i 23 maja oraz 3 czerwca 2016 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej w zamian za odszkodowanie oraz braku opodatkowania nieodpłatnej dostawy nieruchomości zabudowanej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 28 kwietnia i 23 maja oraz 3 czerwca 2016 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej w zamian za odszkodowanie oraz braku opodatkowania nieodpłatnej dostawy nieruchomości zabudowanej.

We wniosku oraz w jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Gmina jest stroną prowadzonego przez Wojewodę postępowania w zakresie ustalenia odszkodowania za nieruchomość przejętą na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. Na mocy decyzji Wojewody Nr XXX r. z dnia 20 listopada 2013 r. znak: XXX.2013 o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej pn. XXX, nieruchomość położona w miejscowości T., oznaczona w ewidencji gruntów, obręb 49, jako działka nr XXX o pow. 0.2969 ha, przeszła na własność Województwa. Decyzja ZRID, o której mowa wyżej, zatwierdziła na potrzeby inwestycji podział nieruchomości położonych w liniach rozgraniczających, w tym ww. działek. Działkę XXX (obręb XX), zapisaną w księdze wieczystej Kw nr XXX, podzielono na działki nr XX o pow. 0.2969 ha (przeznaczoną pod inwestycję) i nr XY o pow. 0.1952 ha (pozostającą przy właścicielu). Przedmiotowa nieruchomość, na dzień wydania decyzji, objęta była miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta T. dla drogi głównej trasy średnicowej, na odcinku od ul. M. do ul. B. w miejscowości T. oraz części terenów przyległych, zatwierdzonym Uchwałą Nr XXX Rady Miasta T. z dnia 6 października 2005 r. i w części znajdowała się w granicach oznaczenia YYY zieleń o charakterze izolacyjnym, a w części YXZ droga główna trasa średnicowa. Mając na uwadze fakt, że działka objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stanowi ona tereny budowlane w rozumieniu podatku od towarów i usług. Prawo własności ww. działek, zgodnie z wpisem w Dziale II księgi wieczystej Kw. nr XXX, nabyte zostało przez Gminę na podstawie decyzji Wojewody T. z dnia 30 grudnia 1992 r. znak XXX, a więc przy jej nabyciu Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z protokołem z wizji lokalnej przeprowadzonej w dniu 18 kwietnia 2014 r. oraz opisem z dnia 4 kwietnia 2014 r. sporządzonym przez rzeczoznawcę Pana A.L., na przedmiotowej nieruchomości na powierzchni 111 m znajdowała się nawierzchnia drogi technologicznej z płyt żelbetowych prefabrykowanych drogowych. Z informacji otrzymanej od zarządcy drogi wynika, że nakłady inwestycyjne przed wydaniem decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej nie dotyczyły ulepszenia tych obiektów i nie były wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gmina nie zaakceptowała kwoty odszkodowania, o której mowa wyżej i wniosła odwołanie do Ministra Infrastruktury i Rozwoju (obecnie Ministra Infrastruktury i Budownictwa).