Interpretacja indywidualna z dnia 30.04.2015, sygn. IPPB4/4511-285/15-2/JK, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB4/4511-285/15-2/JK

Skutki podatkowe wypłaty odprawy

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku, który wpłynął w dniu 2 marca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odprawy jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2015 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 30 kwietnia 2014 r. Wnioskodawczyni rozwiązała umowę o pracę z Bankiem. Umowa ta została rozwiązana na podstawie art. 30 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy w związku z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. W związku z rozwiązaniem umowy o pracę, w oparciu o obowiązujący w Banku układ zbiorowy, w 2014 r., Wnioskodawczyni została wypłacona odprawa. Zasady oraz sposób ustalenia wysokości należnej odprawy wskazane zostały w układzie zbiorowym obowiązującym w Banku, a obejmującym również Wnioskodawczynię.

Zgodnie z treścią tego układu zbiorowego, w przypadku konieczności rozwiązania umowy o pracę z pracownikami z przyczyn niedotyczących pracowników, Bank zobowiązał się, mając w szczególności na uwadze sytuację na rynku pracy, przekazać zwalnianym pracownikom pomoc finansową. Celem przekazania przez Bank środków finansowych pracownikom, z którymi rozwiązywano stosunek pracy, było zadośćuczynienie w związku z brakiem możliwości osiągnięcia wynagrodzenia u dotychczasowego pracodawcy. Dodatkowo, kwoty te miały umożliwić pracownikom zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych w sytuacji nagłej utraty źródła utrzymania. Zgodnie z postanowieniami układu zbiorowego osoby, z którymi rozwiązano umowę o pracę z przyczyn niedotyczących pracowników, miały prawo do otrzymania odpraw pieniężnych w wysokości trzykrotnie wyższej od przysługującej im z mocy przepisów ogólnie obowiązujących, z zastrzeżeniem jednak, że wysokość odprawy nie może przekroczyć kwoty 36-krotnego minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy.