Interpretacja indywidualna z dnia 27.03.2015, sygn. IPPB4/4511-1/15-2/JK3, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB4/4511-1/15-2/JK3

Należy stwierdzić, że przez cały okres oddelegowania do pracy w Polsce, Wnioskodawca podlegał ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, tj. podlegał opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prawidłowo zadeklarował i opodatkował w Polsce, poza Wynagrodzeniem (otrzymanym od duńskiego Pracodawcy), również Dodatkowe Świadczenia sfinansowane bezpośrednio przez Spółkę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2014 r. (data wpływu 2 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego oraz opodatkowania w Polsce przychodów pracownika oddelegowanego do pracy w Polsce przez swojego zagranicznego pracodawcę jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego oraz opodatkowania w Polsce przychodów pracownika oddelegowanego do pracy w Polsce przez swojego zagranicznego pracodawcę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest obywatelem Danii, mającym stałe miejsce zamieszkania w Danii. W okresie od dnia 13 maja 2009 roku do dnia 31 maja 2010 roku (finalnie jednak ten okres uległ przedłużeniu do lutego 2011 roku włącznie), pozostając pracownikiem spółki prawa duńskiego, działającej pod firmą K., zwanej dalej Pracodawcą został oddelegowany do pracy w Polsce. Pracodawca zawarł bowiem Porozumienie o oddelegowaniu (dalej: Porozumienie) z polską spółką V. Sp. z o.o., (zwaną dalej: Spółką). Wskutek tak zawartego Porozumienia, Pracodawca zobowiązał się - oddelegować na wskazany powyżej okres czasu swojego pracownika (to jest Wnioskodawcę) do Spółki, a dokładnie do jej warszawskiego oddziału. W Porozumieniu, Pracodawca oświadcza, że Wnioskodawca wyraził zgodę na oddelegowanie do Spółki w Polsce. Z postanowień Porozumienia wynika, że przez cały okres oddelegowania Wnioskodawca pozostaje formalnie pracownikiem Pracodawcy. Konsekwentnie to Pracodawca pozostaje zobowiązany do obliczenia i wypłaty Wnioskodawcy wynagrodzenia oraz innych świadczeń pracowniczych, w tym premii, dodatku do samochodów służbowych, wynagrodzenia za nadgodziny, dalej zwanych ogólnie: Wynagrodzeniem. Ponadto w Porozumieniu zawarto wprost postanowienie o tym, że Spółka zwróci jednak Pracodawcy wszelkie kwoty wypłacone przez niego Wnioskodawcy przez okres oddelegowania, w związku z pracą wykonywaną w Polsce. (Zwrot następował na podstawie faktur wystawionych przez Pracodawcę dla Spółki). Jednocześnie dla uproszczenia procesu adaptacji Wnioskodawcy w Polsce oraz dla uproszczenia wzajemnych rozliczeń pomiędzy Pracodawcą i Spółką, Spółka zobowiązana została ponieść koszty wynajmu dla Wnioskodawcy mieszkania w Polsce oraz lekcji języka polskiego (dalej: Dodatkowe Świadczenia). W Porozumieniu zawarto postanowienie (ostatnie zdanie artykułu drugiego) o tym, że Spółka poinformuje Pracodawcę o wszelkich poniesionych kosztach, a zatem o wartości Dodatkowych Świadczeń, związanych z wykonywaniem przez Wnioskodawcę pracy w Polsce, w celu ich uwzględnienia przy wyliczaniu podatku oraz składek na ubezpieczenie społeczne.