Interpretacja indywidualna z dnia 15.01.2015, sygn. IPPB4/415-801/14-2/JK, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB4/415-801/14-2/JK

Umorzenie naliczonych przez bank odsetek karnych od nieterminowej spłaty kredytu jest przysporzeniem skutkującym powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z powyższym należy uznać, że wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni w następstwie umorzenia przez bank odsetek karnych doszło po stronie Wnioskodawczyni do powstania, podlegającego opodatkowaniu, przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy. W konsekwencji, bank był zobowiązany do wystawienia deklaracji PIT 8C o wysokości uzyskanego przychodu z tytułu umorzenia tych odsetek, natomiast Wnioskodawczyni jest obowiązana wykazać ten przychód, zgodnie z treścią art. 45 ust. 1 cytowanej ustawy w zeznaniu, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2014 r. (data wpływu 16 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia przez bank naliczonych odsetek karnych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia przez bank naliczonych odsetek karnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 22 marca 2005 r. Wnioskodawczyni podpisała umowę kredytu gotówkowego w wysokości 15.049 zł 74 gr. w Banku, z przeznaczeniem na cele konsumpcyjne. W dniu zawarcia umowy kredyt był oprocentowany w wysokości 24,9%. Na początku Wnioskodawczyni spłacała kredyt w terminie zgodnie z harmonogramem spłat. Niestety, wkrótce Jej sytuacja finansowa stała się beznadziejna, bowiem wcześniej poręczyła pożyczkę koleżance z pracy. Gdy okazało się, że koleżanka po odejściu z pracy nie spłaca pożyczki, komornik ściągał zaległości koleżanki ze skromnej emerytury Wnioskodawczyni. To spowodowało, że Wnioskodawczyni nie miała z czego spłacać swojego kredytu i wówczas komornik zajął również część Jej emerytury na jego spłatę. Jednakże w pierwszej kolejności emerytura ściągana była przez komornika na pokrycie pożyczki, którą Wnioskodawczyni musiała spłacać jako poręczyciel. A że emeryturę miała niewielką, to ściągnięte kwoty na kredyt ledwo starczały na koszty komornicze a odsetki od niespłaconego kredytu rosły, dodatkowo rosły również odsetki od odsetek; nie malała także kwota niespłaconego kredytu. Fakt ten spowodował, że Wnioskodawczyni nie miała z czego płacić podstawowych rachunków oraz nie miała też żadnych środków na życie i leki. (Na marginesie poinformowano, że od 19 września 2012 r. zgodnie z orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS Wnioskodawczyni uznana została za osobę niezdolną do samodzielnej egzystencji ze względu na przeszczep aorty). Komornik, dwukrotnie zajmował rzeczy, które posiadała, ale nikt nie chciał kupić starego telewizora, czy rozpadającej się szafy, więc w 2011 r. na wniosek Banku komornik przygotował eksmisję na bruk. Będąc w beznadziejnej sytuacji, a raczej w sytuacji bez wyjścia Wnioskodawczyni musiała zdecydować się na odwagę i przyznać się swojemu synowi i synowej o swoich kłopotach finansowych. Dzięki zaangażowaniu i pomocy dzieci Wnioskodawczyni podpisała ugodę z Bankiem B. (następcą prawnym Banku, od którego otrzymała kredyt) i spłaciła należność główną i podstawowe odsetki.