Interpretacja indywidualna z dnia 11.12.2014, sygn. IPPP1/443-1391/14-2/AW, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1/443-1391/14-2/AW

VAT w zakresie opodatkowania i dokumentowania opłaty jednorazowej oraz momentu powstania obowiązku podatkowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2014 r. (data wpływu 28 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania opłaty jednorazowej oraz momentu powstania obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania opłaty jednorazowej oraz momentu powstania obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka (dalej: Spółka) prowadzi działalność polegającą na świadczeniu i korzystaniu z usług telekomunikacyjnych, dostarczaniu sieci telekomunikacyjnych, umożliwianiu dostępu telekomunikacyjnego, jak również świadczeniu usług towarzyszących w rozumieniu ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późniejszymi zmianami). W związku z powyższym, Spółka jest stroną: (i) stosunków umownych, takich jak umowa o dostępie telekomunikacyjnym, (ii) stosunków, które wynikają z decyzji wydanych przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, jak również (iii) stosunków pozaumownych, związanych z wykonywaniem działalności telekomunikacyjnej, wynikających lub pozostających w związku z działalnością telekomunikacyjną. Ze względu na charakter tych usług oraz wymogi nakładane przepisami prawa w zakresie współdziałania z innymi operatorami telekomunikacyjnymi w zakresie ich realizacji, wzajemne stosunki stron cechują się znacznym stopniem skomplikowania. W konsekwencji pomiędzy Spółką a jednym z wiodących operatorów telekomunikacyjnych (dalej: Kontrahent) powstały spory dotyczące wzajemnych rozliczeń, skutkujące wystąpieniem przez nie w stosunku do siebie (w tym i na drodze postępowania sądowego) z roszczeniami pieniężnymi. Spółka i Kontrahent uznali też, że mogą im przysługiwać także dalsze wzajemne, dotychczas nie podniesione, roszczenia pieniężne i niepieniężne, w tym wynikające z niewykonania lub nienależytego wykonania umów.