Interpretacja indywidualna z dnia 25.04.2014, sygn. IPPB4/415-81/14-2/JK, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB4/415-81/14-2/JK

Czy Wnioskodawca słusznie zakłada, że w przypadku zbycia w 2014 roku lub w okresie późniejszym swojego udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkiem posadowionym na nim, nie będzie miał obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ okres pięcioletni liczy od momentu otwarcia spadku, a nie od momentu zawarcia aktu notarialnego?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa(Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansówz dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wnioskuz dnia 30 stycznia 2014 r. (data wpływu 3 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości jest:

• nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia daty nabycia udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu,
• prawidłowe w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zabudowana nieruchomość warszawska, oznaczona Nr hip. 1724 lit. D, położona przy Al. U., obejmująca działkę Nr 9 o powierzchni 1.014 m, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą, stanowiła współwłasność S. P. w 1/4 części oraz M. M. P. w 3/4 części na mocy aktu notarialnego z dnia 24 września 1934 r., umowy darowizny z dnia 17 lutego 1939 r, oraz wniosku z dnia 30 czerwca 1939 r. Przedmiotowa nieruchomość jest położona na obszarze objętym działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze miasta. Na opisanej powyżej nieruchomości posadowiony był 4-kondygnacyjny budynek wzniesiony przed 1945 rokiem. Z dniem 21 listopada 1945 r., tj. z dniem wejścia w życie dekretu grunty nieruchomości warszawskich, w tym grunt przedmiotowej nieruchomości, przeszły na własność gminy, a w 1950 roku z chwilą likwidacji gmin na własność Skarbu Państwa. Grunt przedmiotowej nieruchomości został objęty w posiadanie przez gminę, w dniu 14 lipca 1947 r. Pismem z dnia 7 czerwca 1948 r. M. P. zwróciła się do Zarządu Miejskiego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przyznanie jej za czynszem symbolicznym prawa własności czasowej do terenu nieruchomości. Decyzją administracyjną z 1948 r. Wiceprezydent przywrócił M. P. termin do złożenia wniosku o przyznanie prawa własności czasowej. Następnie pismem z dnia 9 czerwca 1948 r. M. P. zwróciła się do Zarządu Miejskiego z wnioskiem o przyznanie jej prawa własności czasowej do opisanego wyżej gruntu. Orzeczeniem administracyjnym z dnia 21 grudnia 1954 r. Prezydium Rady Narodowej Zarząd Budynków Mieszkalnych i Terenów odmówiło jej ustanowienia prawa własności czasowej do gruntu przedmiotowej nieruchomości, motywując tę decyzję koniecznością przejęcia gruntu na cele publiczne oraz wskazując, że korzystanie przez dotychczasowego właściciela z tego gruntu nie da się pogodzić z przeznaczeniem terenu według planu zagospodarowania przestrzennego. Decyzją z dnia 10 lutego 1955 r., Minister Gospodarki Komunalnej utrzymał w mocy powyższe orzeczenie. Wojewoda decyzją z dnia 16 czerwca 1992 r. stwierdził, że z dniem 27 maja 1990 r, przedmiotowa nieruchomość stała się własnością Gminy po czym na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju miasta grunt przeszedł na własność Miasta. Decyzją z dnia 29 maja 2009 r., która uprawomocniła się w dniu 31 lipca 2009 r., Prezydent orzekł ustanowić na 99 lat prawo użytkowania wieczystego do zabudowanego gruntu o powierzchni 1014 m, w udziale wynoszącym 0,9100 (w międzyczasie, kiedy właścicielem był Skarb Państwa sprzedane zostały trzy lokale), opisanego w ewidencji gruntów jako działka Nr 9 z dla której prowadzona jest księga wieczysta na rzecz następców prawnych byłych właścicieli. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia 20 stycznia 2010 roku stwierdził nieważność decyzji Wojewody z dnia 16 czerwca 1992 r., stwierdzającej nabycie przez Gminę z mocy prawa w dniu 27 maja 1990 r., nieodpłatnie własności nieruchomości, oznaczonej w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej jako działka Nr 9, opisanej w karcie inwentaryzacyjnej Nr 60085 w części dotyczącej budynku mieszkalnego z wyłączeniem 3 lokali sprzedanych. Ostatecznie 13 stycznia 2012 roku doszło do podpisania z miastem aktu notarialnego przenoszącego prawo użytkowania wieczystego zabudowanej działki na rzecz spadkobierców.