Interpretacja indywidualna z dnia 10.03.2014, sygn. IBPBII/1/415-1107/13/BJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBII/1/415-1107/13/BJ

Czy i w jakiej proporcji Wnioskodawca może skorzystać z ulgi z tytułu wychowania dzieci?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do Organu 10 grudnia 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 4 lutego 2014 r. znak: IBPB II/1/415-1107/13/BJ wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono 13 lutego 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 30 września 2010 r. Sąd Okręgowy na mocy wyroku sygn. akt (/10) rozwiązał przez rozwód małżeństwo Wnioskodawcy. W treści wyroku władzę rodzicielską Sąd powierzył matce, natomiast nie pozbawił władzy rodzicielskiej a jedynie ją ograniczył Wnioskodawcy, z czego wywiązuje się on w pełni swoich sił i możliwości. Sąd nałożył na Wnioskodawcę również obowiązek alimentacyjny na dwoje dzieci z małżeństwa: XX ur. . r. (7 lat) w kwocie 450 zł oraz YY ur. r. (5 lat) w kwocie 400 zł. Z powyższego obowiązku Wnioskodawca wywiązuje się co miesiąc nie zalegając z żadną płatnością. Jednocześnie z uwagi na fakt, iż w treści wyroku rozwodowego Sąd Okręgowy określił kontakty z dziećmi w każdy piątek miesiąca w godzinach 16:00 a 18:00, pierwszą i trzecią sobotę miesiąca w godzinach 11:00 a 13:00, w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia oraz świąt Wielkanocnych, a które to w mniemaniu Wnioskodawcy były nieadekwatne do potrzeb dzieci, w maju 2011 r. Wnioskodawca złożył wniosek do Sądu Rejonowego o poszerzenie kontaktów z dziećmi. Wynikiem tego był wyrok Sądu Rejonowego z dnia 26 marca 2013 r., który również nie był w mniemaniu Wnioskodawcy wystarczający i nie pozwalał na zaspokojenie jego potrzeb na kontakty z dziećmi. Wnioskodawca złożył więc apelację do Sądu Okręgowego. Postanowieniem z dnia 30 lipca 2013 r. sygn. akt (/13) Sąd przyznał Wnioskodawcy kontakty w pierwszy i trzeci weekend miesiąca od godziny 16:00, w piątek do godziny 16:00, w niedzielę, w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia oraz świąt Wielkanocnych a także dwa tygodnie wakacji w ostatni tydzień lipca oraz pierwszy tydzień sierpnia. Z uwagi na takie rozstrzygnięcie sprawy a w szczególności fakt możliwości zabierania dzieci na wakacje, Wnioskodawca postanowił, iż pieniądze uzyskane z ulgi na dzieci zostaną przeznaczone właśnie na wakacje z dziećmi, na które zgodnie z wyrokiem może je zabrać. Jednakże jakiekolwiek rozmowy z matką dzieci w temacie rozliczenia ulgi na dzieci po połowie nie przyniosły żadnego rezultatu gdyż nie akceptuje ona takiego rozwiązania, uznając, iż całość odliczenia należy się jej pomimo tłumaczenia, że pieniądze będą przeznaczone na wakacje z dziećmi.