Interpretacja indywidualna z dnia 19.11.2014, sygn. ILPB3/423-433/14-4/PR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-433/14-4/PR

Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na dofinansowanie posiłków konsumowanych w godzinach pracy dla pracowników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 19 sierpnia 2014 r. (data wpływu 25 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z 7 listopada 2014 r. (data wpływu 12 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka z o.o. prowadzi działalność usługową. Zarząd Spółki podjął decyzję o wprowadzeniu refundowanych posiłków w godzinach pracy dla swoich pracowników. Celem zapewnienia nieodpłatnych posiłków jest realizacja polityki firmy zakładająca zapewnienie jak najlepszej wydajności i efektywności pracy. Na Spółce nie ciąży obowiązek nieodpłatnego zapewnienia posiłków pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, wynikający z art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy. Firma decyduje się na takie działanie dobrowolnie, a koszty będzie pokrywać ze środków obrotowych. Nie będą one finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Obiady będą wydawane w godzinach pracy po okazaniu indywidualnej karty jedynie w określonej placówce gastronomicznej funkcjonującej w tym samym budynku biurowym, w którym znajduje się siedziba firmy. Karty, którymi będą dysponować pracownicy nie są kartami przedpłaconymi, a zatem nie wymagają wcześniejszego zasilenia środkami pieniężnymi. Mają one charakter rejestracyjny, a ich celem jest identyfikacja pracownika Spółki i ewidencja zakupionych posiłków. Świadczenie może zostać przekazane pracownikowi jedynie w formie rzeczowej i nie ma możliwości jego zamiany na ekwiwalent pieniężny. Każdemu pracownikowi będzie przysługiwał stały miesięczny limit do wykorzystania w placówce gastronomicznej w kwocie 100 zł. Pracownicy będą mogli skorzystać tylko z posiłków wyprodukowanych we wskazanej placówce gastronomicznej, dodatkowo zostanie ustalony również dzienny limit do wykorzystania. Działania te mają na celu racjonalizację posiłków zamawianych przez pracowników. Pracownikowi nie będzie przysługiwał ekwiwalent pieniężny za niewykorzystaną część limitu kwotowego, który zostanie mu udzielony na dany miesiąc. Niewykorzystana w danym miesiącu część limitu kwotowego udostępniona pracownikowi nie będzie mogła zostać przeniesiona do wykorzystania na następny miesiąc. Na koniec każdego miesiąca Spółka będzie otrzymywać od placówki gastronomicznej raport zawierający zestawienie posiłków faktycznie wydanych pracownikom Spółki w ciągu danego miesiąca. Raport będzie zawierał informacje dotyczące ilości i wartości wykorzystanych posiłków wraz z podziałem na numery kart, których użyto do zakupu tych posiłków. Numery kart będą służyć do identyfikacji pracownika, który skorzystał z posiłku. Na podstawie tak przygotowanego raportu zostanie wystawiona przez placówkę gastronomiczną faktura VAT, którą następnie spółka otrzyma i ureguluje. Tym sposobem Spółka będzie płacić jedynie za faktycznie wykorzystane przez pracowników posiłki.