Interpretacja indywidualna z dnia 25.09.2014, sygn. ILPB1/415-609/14-4/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB1/415-609/14-4/AP

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2014 r. (data wpływu 16 czerwca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 10 września 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 września 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest ocena ryzyka, roszczeń i szacowanie poniesionych strat, dochodzenie roszczeń ubezpieczeniowych.

Zaistniały stan faktyczny.

Pan K. (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) jest poszkodowanym w wypadku komunikacyjnym. Towarzystwo ubezpieczeniowe X sprawcy wypadku wypłaciło Panu K. odszkodowanie w wysokości 5.000 zł (pięć tysięcy złotych). Przywrócenie pojazdu do stanu sprzed szkody opiewa na kwotę około 10.000 zł (dziesięć tysięcy złotych). Pan, świadom tego, że odszkodowanie nie rekompensuje jego strat w całości i jednocześnie nie mając czasu i własnych środków na walkę o większą kwotę odszkodowania, zwraca się do firmy podatnika, która oferuje Panu K. dopłatę do zaniżonego odszkodowania w kwocie umownej w wysokości 2.000 zł (dwa tysiące złotych). Na podstawie umowy przeniesienia wierzytelności, Pan K. zbywa odpłatnie wierzytelność, a Podatnik wierzytelność nabywa. Tym samym Panu K. nie przysługują już prawa do roszczeń od Towarzystwa Ubezpieczeniowego.