Interpretacja indywidualna z dnia 10.07.2014, sygn. ITPB2/415-393/14/MM, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB2/415-393/14/MM

1) Czy Wnioskodawczyni za 2013 r. ma prawo do preferencyjnego rozliczenia się z małoletnim dzieckiem jako samotna matka?
2) Czy Wnioskodawczyni za 2013 r. ma prawo skorzystać z ulgi prorodzinnej w wysokości maksymalnej 50%?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2014 r. (data wpływu 11 kwietnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 lipca 2014 r. (wpływ do tutejszego organu 7 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczania w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko oraz skorzystania z odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 4 lipca 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko oraz skorzystania z ulgi prorodzinnej.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od 26 sierpnia 2004 r., tj. od kiedy orzeczony został rozwód Wnioskodawczyni zajmuje się samodzielnie wychowywaniem syna urodzonego 26 listopada 1998 r. Do 4 czerwca 2011 r. były mąż Wnioskodawczyni realizował postanowienia wyroku rozwodowego w zakresie kontaktów z synem lecz nie interesował się ani nie uczestniczył w wychowywaniu syna, zaspokajaniu jego codziennych potrzeb tak w zdrowiu jak i w chorobie. Nie angażował się w żaden sposób w edukację syna, nie odrabiał z nim lekcji, nie chodził do szkoły, nie uczestniczył w rozwiązywaniu problemów wychowawczych oraz związanych z dojrzewaniem. Wnioskodawczyni była zdana tylko na siebie lub płatną opiekunkę. Ojciec odmawiał realizowania wizyt kontrolnych u lekarza, nie odwiedzał syna podczas pobytu w szpitalu, czy w domu podczas choroby.