Interpretacja indywidualna z dnia 20.09.2013, sygn. ILPB2/415-609/13-2/ES, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB2/415-609/13-2/ES

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie sprzedaży mieszkania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2013 r. (data wpływu 20 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży mieszkania jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży mieszkania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2012 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. Zainteresowany nie chciał przyjmować po ojcu spadku ponieważ wiedział, że długi znacznie przewyższają wartość tego spadku. Jednak wobec okoliczności, które nastąpiły Wnioskodawca zadecydował o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza. Zainteresowany wyjaśnił, że jedynym majątkiem ojca było mieszkanie, na które zaciągnął kredyt hipoteczny. Ponieważ sam nie otrzymałby tak wysokiego kredytu jako współkredytobiorcę do umowy kredytowej ojciec wskazał kolegę z pracy. Kredyt nie był ubezpieczony, gdyż wówczas nie było takiego obowiązku oraz nie dokonano wpisu hipoteki do Księgi wieczystej. Tak więc na współkredytobiorcy (koledze ojca) ciążył obowiązek spłaty długu w wysokości 145 000 zł, który należało spłacać przez okres 20 lat. Wnioskodawca znając okoliczności sprawy, na prośbę współkredytobiorcy przyjął spadek. W ten sposób chciał pomóc współkredytobiorcy, aby chociaż w części spłacić ów kredyt zaciągnięty na przedmiotowe mieszkanie. W przeciwnym razie doszłoby do utraty mieszkania. Przejmując spadek Wnioskodawca zdawał sobie sprawę, że mieszkanie to musi sprzedać, aby dokonać spłaty kredytu, gdyż nie miał innej możliwości i pieniędzy. W związku z faktem nie założonej hipoteki Zainteresowany miał obowiązek też dokonać spłaty innych długów, tj. ponieść koszty sądowe, koszty biegłych itp.