Interpretacja indywidualna z dnia 06.12.2013, sygn. ITPP1/443-910/13/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP1/443-910/13/AP

Sposób opodatkowania dostawy nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2013 r. (data wpływu 9 września 2013 r.), uzupełnionym w dniu 2 grudnia 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania dostawy nieruchomości jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 września 2013 r. został złożony wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania dostawy nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina będąca zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT, zamierza dokonać sprzedaży w trybie przetargu działki przeznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i zabudowę usługową. Działka posiada powierzchnię 2.692 m2, oznaczona jest w ewidencji gruntów numerem o użytku Bp zurbanizowane tereny niezabudowane. Na działce znajdują się pozostałości zabudowań magazynowo-gospodarczych, których lokalizację uwzględnia treść mapy zasadniczej, gdzie oznaczone są jako ruiny. Pozostałości te to ruiny pięciu obiektów budowlanych budynków użytkowanych jako warsztat kamieniarski i budynki towarzyszące o funkcji socjalnej i magazynowej. Były to budynki murowane, wykonane z cegły lub pustaków żelbetonowych, usytuowane na fundamentach betonowych. Budynki zostały wybudowane w latach 80. ubiegłego wieku. Przy oszacowaniu nieruchomości rzeczoznawca majątkowy określił koszt rozbiórki obiektów oraz wartość materiałów z odzysku po rozbiórce, w związku z czym ich obecność ma wpływ na cenę. Prawo własności Gminy do gruntu, w obrębie którego znajduje się działka oznaczona obecnie numerem , zostało potwierdzone decyzją Wojewody wydaną w dniu 8 grudnia 1995 r. w wyniku postępowania komunalizacyjnego. Na dzień wydania decyzji był to grunt zabudowany. W 1983 roku Gmina wydzierżawiła osobie fizycznej część działki (400 m2), jako teren niezabudowany z przeznaczeniem na zakład produkcji pustaków z lokalizacją czasową, później przekształcony na zakład kamieniarski. Umowy dzierżawy gruntu zawierane były przez Gminę na czas określony. Dotyczyły dzierżawy terenu a nie budynków. Ostatnia umowa, zawarta była z terminem obowiązywania do dnia 31 grudnia 1998 r. i dotyczyła tylko dzierżawy terenu o pow. 1.505 m2 z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kamieniarstwa i betoniarstwa. Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie znajdujących się na działce obiektów, w stosunku do których przysługiwało jej prawo do obniżenia podatku należnego, które stanowiły co najmniej 30% ich wartości podatkowej.