Interpretacja indywidualna z dnia 07.11.2012, sygn. IPPB3/423-598/12-2/GJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-598/12-2/GJ

Spółka otrzymała kredyt bankowy zabezpieczony poręczeniem cywilnym, udzielonym przez podmiot powiązany ze Spółką. Poręczenie to nie rodziło po stronie Spółki żadnych zobowiązań na rzecz poręczyciela w postaci np. wynagrodzenia. W ocenie organu świadczenie na rzecz Spółki miało charakter majątkowy, a więc stanowiło wymierną korzyść, która polegała na zaoszczędzeniu kosztów opłat lub prowizji za udzielenie poręczenia, które na rynku finansowym ma określoną wartość. Udzielenie poręczenia zwiększyło zdolność kredytową Spółki, umożliwiło zaciągnięcie kredytu bankowego i w konsekwencji otrzymanie środków pieniężnych na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej Spółki. Na tym właśnie polegała korzyść Spółki, która miała wymiar ekonomiczny. Podmiot udzielający poręczenia musiał zaś liczyć się z ryzykiem finansowym, z ewentualną koniecznością zapłaty w przyszłości długu kredytobiorcy. Odpowiedzialność poręczyciela oparta jest bowiem na zasadzie ryzyka gospodarczego polegającego na ewentualnej konieczności spłaty za dłużnika zadłużenia i ponoszona jest już w momencie udzielania poręczenia, a nie z chwilą faktycznej spłaty zadłużenia, gdyż poręczenie powoduje odpowiedzialność poręczyciela całym majątkiem istniejącym i przyszłym w dacie jego udzielania. Moment powstania zaś odpowiedzialności nie jest równoznaczny z momentem otrzymania przychodu po stronie Spółki. Oznacza to, że przychód po stronie Spółki powstaje w momencie udzielenia poręczenia. Zatem stwierdzenie Spółki, że samo poręczenie ze strony podmiotu powiązanego bez uzyskania jednocześnie przez spółkę faktycznego przysporzenia nie może skutkować powstaniem przychodu w ramach nieodpłatnych świadczeń jest nieprawidłowe.