Interpretacja indywidualna z dnia 21.05.2012, sygn. IPPB1/415-273/12-2/KS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB1/415-273/12-2/KS

Czy spółka komandytowa jako płatnik ma obowiązek potrącić podatek dochodowy od osób fizycznych w imieniu kontrahentów zgodnie z art. 41 ust 4 ustawy z dna 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. nr 51 poz. 307 ze zm.), dalej: ustawa o PIT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 09.03.2012 r. (data wpływu 19.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku pobierania podatku z tytułu nabycia licencji (prawa) do użytkowania programów komputerowych z przeznaczeniem na własne potrzeby jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.03.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochdowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku pobierania podatku z tytułu nabycia licencji (prawa) do użytkowania programów komputerowych z przeznaczeniem na własne potrzeby.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - spółka komandytowa, dalej: Spółka nabywa od zagranicznych kontrahentów licencje (prawa) do użytkowania programów komputerowych z przeznaczeniem na własne potrzeby. Wnioskodawca jest bezpośrednio płatnikiem należności licencyjnych. Spółka za dokonane transakcje płaci wyłącznie kartą kredytową. Spółka dokonuje zakupu licencji od podmiotów z różnych państw (m.in. z Niemiec, Irlandii, USA, Luksemburga, Holandii), nie zawiera przy tym żadnych umów. Transakcje z zagranicznymi kontrahentami ograniczają się do samego nabycia licencji do oprogramowania, bez usług serwisowania czy jakiejkolwiek innej współpracy. Programy dzielą się ze względu na formę nabycia: 1) oprogramowanie dostarczane Spółce fizycznie w postaci nośnika z oprogramowaniem (płyty instalacyjnej) oraz 2) udostępnienie drogą elektroniczną hasła dostępu oraz loginu, które umożliwiają skorzystanie z programu. W zależności od rodzaju oprogramowania, zakupione programy mogą być udostępniane na kilka stanowisk pracy. Każdorazowy zakup jest dokonywany na indywidualne zamówienie Spółki. Licencje do tych programów przeznaczonych na własny użytek nie przewidują możliwości dalszej odsprzedaży, powielania, publicznego rozpowszechniania, modyfikacji czy innej formy przeniesienia związanych z nimi praw na kolejne podmioty. Spółka jest zatem końcowym odbiorcą i użytkownikiem programów.