Interpretacja indywidualna z dnia 12.09.2011, sygn. IPPB3/423-499/11-2/AG, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-499/11-2/AG

Czy w latach 2005-2011 kosztem uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności, która uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 została zarachowana jako przychód należny jest, zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt. 39 ustawy o CIT nominalna wartość wierzytelności (brutto), tj. wraz z podatkiem VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15.06.2011r. (data wpływu 20.06.2011r.) w sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.06.2011r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka S.A. świadczy usługi telekomunikacyjne w zakresie telefonii komórkowej jako operator sieci (dalej: Spółka). Sprzedaż Usług zgodnie z przepisami prawa podatkowego jest dokumentowana fakturami VAT. Spółka rozpoznaje podatek należny VAT na podstawie art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług dalej ustawa o VAT, czyli w dacie upływu terminu płatności wynikającego z wystawionej faktury. Jednocześnie rozpoznaje przychód należny na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dalej ustawa o CIT. Niestety niektórzy odbiorcy faktur nie regulują należności w terminie powiększając w ten sposób wolumen złego długu w Spółce. Po próbie bezskutecznej windykacji Spółka sprzedaje wierzytelność po niższej cenie niż cena nominalna brutto. Cenę uzyskaną ze sprzedaży Spółka rozpoznaje jako przychód w dacie sprzedaży. Sprzedaż wierzytelności jest realizowana od wielu lat, również w latach 2005-2011.