Interpretacja indywidualna z dnia 10.06.2011, sygn. IPPP1-443-440/11-4/PR, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1-443-440/11-4/PR

Opodatkowanie bezumownego korzystania z nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 02.03.2011 r. (data wpływu 11.03.2011 r. ), uzupełnionym pismem z dnia 10.05.2011r. (data wpływu 13.05.2011r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 29.04.2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania bezumownego korzystania z nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.03.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania bezumownego korzystania z nieruchomości. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 10.05.2011 r. (data wpływu 13.05.2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 29.04.2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawcy przysługuje prawo użytkowania wieczystego gruntu, na którym zostały wzniesione budynki stanowiące obecnie własność zakładu zaopatrującego w ciepło miasto. Do 24.09.2010 r. pomiędzy wnioskodawcą a ww. zakładem toczył się spór sądowy z powództwa wnioskodawcy o wydanie tej nieruchomości wraz z budynkami i sieci cieplnej oraz zapłatę należności z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości przez ten podmiot za okres od 01.07.1998 r. do 31.05.2008 r. Wyrok Sądu I instancji oddalający powództwo o wydanie i uwzględniający częściowo powództwo o zapłatę należności z tytułu bezumownego korzystania zapadł 31.12.2009 r. Przedmiotem apelacji wnioskodawcy była tylko wysokość tej ostatniej należności i w jej rezultacie 24.09.2010 r. zapadł wyrok zmieniający częściowo wyrok Sądu I instancji w tym zakresie. Zasądzono nim dalszą (wyższą) należność z tego tytułu, z tym, że za ten sam okres. Wyrok Sądu II instancji jest prawomocny. W toku sporu sądowego nie doszło do rozszerzenia powództwa o należność z tytułu bezumownego korzystania za dalsze okresy. Zasądzona należność, ustalona w toku postępowania sądowego przez biegłego sądowego z zakresu szacowania nieruchomości, została zapłacona przez przedsiębiorstwo ciepłownicze i w tym zakresie nie ma już sporu pomiędzy stronami. Jednakże podmiot ten nadal korzysta z gruntu pozostającego w użytkowaniu wieczystym wnioskodawcy i dlatego wnioskodawcy należy się rekompensata za korzystanie z gruntu. Strony sporu nie uzgodniły wysokości należności z tego tytułu za okres po 31.05.2008 r.