Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 10.10.2011, sygn. ITPB3/423-387b/09/11-S/MT, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB3/423-387b/09/11-S/MT
W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, straty powstałe w związku z popełnieniem przestępstwa doprowadzenia Banku do niekorzystnego rozporządzania mieniem (udzielenia kredytu) poprzez wprowadzenie w błąd co do osoby kredytobiorcy nie mogą zostać zaliczone przez Bank do kosztów uzyskania przychodów, w szczególności jako straty (w tym straty w środkach obrotowych) w znaczeniu tego pojęcia funkcjonującym na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczących kosztów uzyskania przychodów.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 8 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 210/10 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 2094/10 stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2009 r. (data wpływu 16 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej środków pieniężnych utraconych przez Bank w wyniku przestępstwa doprowadzenia go do niekorzystnego rozporządzania mieniem (udzielenia kredytu) poprzez wprowadzenie w błąd co do osoby kredytobiorcy jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 lipca 2009 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek (złożony przez () Bank S.A., tj. podmiot, którego następcą prawnym jest () S.A.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej środków pieniężnych utraconych przez Bank w wyniku przestępstwa doprowadzenia go do niekorzystnego rozporządzania mieniem (udzielenia kredytu) poprzez wprowadzenie w błąd co do osoby kredytobiorcy.