Interpretacja indywidualna z dnia 22.07.2010, sygn. IPPB1/415-415/10-2/ES, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB1/415-415/10-2/ES

sposób ustalenia wartości początkowej budynku

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20.04.2010 r. (data wpływu 04.05.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• sposobu ustalenia wartości początkowej budynku - jest nieprawidłowe,

• daty rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.05.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej budynku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zakupił w roku 2005 nieruchomość (budynek mieszkalny z 1936 roku wraz z działką). W akcie notarialnym określono tę nieruchomość jako podwórze zabudowane i przypisano jej wartość całości, bez wyszczególnienia ceny dla budynku i działki. W kolejnych latach podatnik remontował i modernizował budynek, uzupełniając go o nowe części. W budynku wymieniono wszystkie instalacje (wodną, kanalizacyjną, elektryczną, wentylacyjną), zamontowano instalację ogrzewania centralnego, doprowadzono gaz do budynku, wymieniono wszystkie tynki wewnętrzne, położono glazurę i terakotę, wymieniono stolarkę drzwiową i okienną oraz wszystkie sanitariaty. Ponadto założono instalację odgromową i orynnowanie. Wnioskodawca nie może ustalić i udokumentować kosztów poniesionych na nabycie części składowych budynku. Po zakończeniu prac i zamontowaniu części składowych budynku, ale przed założeniem ewidencji środków trwałych, podatnik dokonał za pomocą biegłego rzeczoznawcy wyceny środka trwałego (z wyszczególnieniem wartości budynku oraz działki) oraz uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji oraz stanu stopnia ich zużycia.