Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 13.04.2010, sygn. IBPBII/1/415-28/10/BD, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBII/1/415-28/10/BD

Czy pobranie przez wnioskodawcę zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych było prawidłowe w świetle przepisów prawa podatkowego?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 13 stycznia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty wypłaconej byłemu pracownikowi na podstawie ugody sądowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty wypłaconej byłemu pracownikowi na podstawie ugody sądowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pracownik był zatrudniony w Spółce na stanowisku Prezesa Zarządu. W umowie o pracę strony przewidziały gwarancję zatrudnienia dla pracownika z sankcją pieniężną (odszkodowaniem) na wypadek niedotrzymania zobowiązania przez pracodawcę w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia pomnożonego o liczbę miesięcy pozostałą do dnia 31 grudnia 2010r. (w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę). Umowa przewidywała również, iż odszkodowanie nie będzie należne w przypadku rozwiązania z powodem umowy o pracę w trybie art. 52 Kodeksu pracy. Z uwagi na ciężke naruszenie przez pracownika obowiązków pracowniczych dnia 21 lipca 2004r. na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy pracodawca rozwiązał z nim umowę o pracę jako przyczynę wskazując nierzetelne przedstawienie w księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym za 2003r. sytuacji majątkowej Spółki. Od powyższego rozwiązania umowy o pracę pracownik odwołał się do Sądu, wnosząc jednocześnie o zasądzenie kwoty 580 000 zł tytułem sankcji pieniężnej za rozwiązanie z nim umowy o pracę w okresie gwarancji zatrudnienia (§ 3 Umowy o pracę - zapłaty powyższego odszkodowania powód wywodził z zapisów umowy o pracę) oraz kwoty 22 500 zł tytułem odszkodowania z tytułu rozwiązania umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę (art. 56 Kodeksu pracy). Sąd uznał, iż rozwiązując umowę o pracę w trybie dyscyplinarnym pracodawca naruszył przepisy Kodeksu pracy pod względem formalnym (nie zachował 1 miesięcznego terminu od momentu dowiedzenia się o ciężkim naruszeniu przez powoda obowiązków pracowniczych), oddalił jednak powództwo w zakresie zasądzenia kwoty 580 000 zł wskazując, iż nie ma wątpliwości, iż pracownik naruszył w sposób rażący obowiązki pracownicze, a wobec tego zasądzenie mu kwoty 580 000 zł tytułem odszkodowania za rozwiązanie umowy o pracę w okresie gwarancji byłoby niezgodne z zasadami współżycia społecznego. Apelację od wyroku wniosła strona powodowa i pozwana. Sąd apelacyjny uznał, iż przeprowadzone przez Sąd I instancji postępowanie dowodowe zawiera znaczące braki (w szczególności dotyczące nie wyjaśnienia, czy naruszenie przez pracownika obowiązków pracowniczych było zawinione czy też niezawinione), dlatego też dnia 27 czerwca 2006r. wyrok Sądu Okręgowego uchylił i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Z uwagi na długotrwałe postępowanie i wysokie koszty jego prowadzenia strony doszły do porozumienia i w sierpniu 2009r. podpisały ugodę sądową, na mocy której pozwana Spółka uznała roszczenie powoda do kwoty 70 000 zł. Powód oświadczył, iż uzgodniona pomiędzy nim a pozwaną Spółką kwota 70 000 zł zaspakaja jego wszelkie roszczenia wobec pracodawcy - Spółki z o.o. ze stosunku pracy związane z zatrudnieniem oraz rozwiązaniem umowy o pracę i w pozostałym zakresie (602 500 zł 70 000 zł = 532 500 zł) odnośnie kwoty 532 500 zł cofnął powództwo wobec Spółki z o. o.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00