Interpretacja indywidualna z dnia 25.03.2010, sygn. IBPBI/2/423-17/10/JD, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-17/10/JD

Czy w świetle regulacji wynikających z art. 15 ust. 1 oraz wnioskowania a contrario do art. 16 ust.1 pkt 5 ustawy PDOP z uwzględnieniem zmian w stanie prawnym jakie były dokonywane przez ustawodawcę (porównaj: stan prawny brzmienie art. 16 ust.1 pkt 5 ustawy PDOP do 31 grudnia 2000 i od 1 stycznia 2001 r.) Bank może, po wyczerpaniu procedur odzyskiwania środków pieniężnych rozpoznawać poniesione straty w środkach (aktywach) obrotowych jako koszty uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności faktoringowej. Czy w konkretnym stanie faktycznym - stratach jakie Bank poniósł w wyniku składania przez klienta niezgodnych z prawdą oświadczeń woli i wiedzy co do Kontrahentów, rozliczeń, faktur i wynikających z nich wierzytelności w ramach umowy zawartej z X, straty z tego tytułu stanowią koszt uzyskania przychodu jako straty poniesione w środkach obrotowych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku, przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 5 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty w środkach obrotowych-