Interpretacja indywidualna z dnia 13.08.2010, sygn. ITPB2/415-478/10/MM, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB2/415-478/10/MM

Czy w przypadku braku możliwości każdorazowego ustalenia przez Wnioskodawcę, indywidualnie dla każdego pracownika, wartości świadczenia z tytułu przewozu do i z miejsca pracy, świadczenie to stanowić może przychód pracownika, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2010 r. (data wpływu 13 maja 2010 r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów pracowników z tytułu nieodpłatnych świadczeń - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów pracowników z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca spółka prawa handlowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się importem i dystrybucją na terytorium Polski zabawek dla dzieci. Zanim zaimportowany towar dotrze do odbiorcy krajowego jest składowany w magazynie. W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza wynająć większy, odpowiadający potrzebom prowadzonej działalności magazyn, który usytuowany jest w znacznej odległości od miasta. Z uwagi na brak komunikacji miejskiej lub innych dogodnych połączeń komunikacyjnych, umożliwiających w przyszłości bezpośrednie dotarcie pracowników do miejsca pracy Wnioskodawca jako pracodawca rozważa możliwość zawarcia umowy z podmiotem gospodarczym trudniącym się przewozem osób (przewoźnikiem) na dowóz pracowników do i z miejsca pracy. Po wstępnym zapoznaniu się z ofertą przewoźników świadczących usługi w tym zakresie Wnioskodawca ustalił, że umowa tego typu przewiduje zwyczajowo dwa kursy środka transportu, np. autobusu w ciągu dnia, tj. rano i po południu. Opłata za usługę ustalana jest w sposób ryczałtowy, tzn. stała kwota za jeden kurs bez względu na ilość przewiezionych osób. Prawo do skorzystania z usług będzie miał każdy pracownik zatrudniony w magazynie oraz sporadycznie osoby wykonujące tam prace zlecone. Jednak zarówno Wnioskodawca jako pracodawca, jak i przewoźnik nie będą mieli możliwości ustalenia, który pracownik i w jakim dniu korzystał ze świadczenia w postaci przewozu do i z miejsca pracy.