Interpretacja indywidualna z dnia 04.05.2009, sygn. IBPBI/1/415-120/09/ZK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/1/415-120/09/ZK

Czy wydatki poniesione na rozbudowę budynku powinny zwiększać jego wartość początkową i od tak powiększonej wartości powinien dokonywać odpisów amortyzacyjnych wg dotychczasowej stawki amortyzacyjnej w wysokości 10% rocznie, czy też wartość nakładów na rozbudowę stanowi nowy obiekt, któremu od dnia przekazania do użytkowania należy ustalić odrębną stawkę, tak jak dla nowych inwestycji tego typu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 02 lutego 2009r. (data wpływu do tut. Biura 06 lutego 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środka trwałego oraz zasad jego amortyzacji jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 06 lutego 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środka trwałego oraz zasad jego amortyzacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 03 marca 1997r. wnioskodawca nabył w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej używaną halę produkcyjną, którą zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozporządzenia Ministra finansów z dnia 17 stycznia 1997r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wprowadził do ewidencji środków trwałych i ustalił indywidualnie stawkę amortyzacyjną dla tego obiektu w wysokości 10% rocznie. Budynek spełniał definicję budynku używanego i dlatego wprowadzając po raz pierwszy do ewidencji ten środek trwały, określił jego okres amortyzacji na 10 lat. Od tamtej pory dokonuje odpisów amortyzacyjnych i w każdym miesiącu zalicza je do kosztów uzyskania przychodu. Wszystkie nakłady na ulepszenie (w tym przypadku na adaptację i modernizację) tego budynku od dnia nabycia nie były zaliczane przez niego bezpośrednio do kosztów, lecz za każdym razem, zgodnie z przepisami, powiększał wartość początkową budynku i tym samym zwiększał wartość dokonywanych miesięcznych odpisów amortyzacyjnych.