Interpretacja indywidualna z dnia 17.11.2008, sygn. ITPP1/443-769/08/DM, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP1/443-769/08/DM

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2008 r. złożono ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 21 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalania proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się windykacją należności. Windykacja jest prowadzona zarówno na zlecenie podmiotów obcych jak i we własnym imieniu w odniesieniu do wierzytelności własnych, tj. wierzytelności, które zostały uprzednio nabyte od podmiotów zewnętrznych, a przeniesienie prawa własności do tych wierzytelności nastąpiło bez regresu. Dodatkowo w ramach świadczonych usług windykacji wierzytelności cudzych Wnioskodawca otrzymuje kwoty stanowiące tzw. nadwyżkę wpłat ponad należność główną z tytułu zleceń są to kwoty otrzymywane bezpośrednio od dłużników i same w sobie nie stanowią elementu kalkulacyjnego ceny za usługę windykacji i ściągania długów, którą to usługę Wnioskodawca świadczy na rzecz swoich kontrahentów. Różnica co do źródeł otrzymanych płatności wpływa też na sposób prezentacji dla celów podatku od towarów i usług kwot otrzymanych z wyżej wymienionych tytułów. W pierwszym przypadku, tj. w odniesieniu do wierzytelności cudzych, wynagrodzeniem jest ustalona między Wnioskodawcą, a kontrahentem kwota, jaką kontrahent zgodził się zapłacić w zamian za wykonane na jego rzecz usługi. Czynności te są traktowane jako usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką 22%. W przypadku natomiast windykacji wierzytelności własnych (kwot otrzymanych w związku z przeprowadzeniem czynności windykacyjnych), jak również kwot stanowiących nadwyżkę wpłat ponad należność główną z tytułu zleceń, wynagrodzeniem faktycznym Wnioskodawcy będzie kwota faktycznie otrzymana od dłużnika. W takim przypadku Wnioskodawca rozpoznaje powyższe kwoty jako otrzymane w związku z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co wynika z faktu, iż pozostają one poza zakresem regulacji ustawy o podatku od towarów i usług i jako takie nie są rozpoznawane jako obrót opodatkowany. W podejściu dotychczas stosowanym przez Wnioskodawcę obie wyżej wymienione wartości (tj. zarówno wartość sprzedaży opodatkowanej jak i wartość czynności niepodlegających opodatkowaniu) były uwzględniane w mianowniku proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynikało ze zrównania kwot otrzymywanych w ramach windykacji wierzytelności własnych z obrotem w rozumieniu art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Z kolei w piśmie z dnia 21 października 2008 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż w ramach działalności gospodarczej wykonuje różne czynności mające na celu odzyskanie wierzytelności w imieniu swoich zleceniodawców. Zgodnie z przyjętą polityką czynności windykacyjne dzielą się na dwa zasadnicze etapy: