Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 13.06.2007, sygn. PD/415/1/16/07, Urząd Skarbowy w Kamiennej Górze, sygn. PD/415/1/16/07

Czy należy traktować jako działalność gospodarczą opodatkowaną sprzedaż sprasowanej słomy?

Pytanie podatnika

POSTANOWIENIENa podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kamienna Górze stwierdza, że stanowisko.........., przedstawione we wniosku z dnia 01 kwietnia 2007 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej nie traktowania jako działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem dochodowym sprzedaży sprasowanej słomy jest nieprawidłowe.UZASADNIENIEW dniu 02 kwietnia 2007 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kamienna Górze wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że strona prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni ok. 103 ha zajmując się produkcją roślinną. Słoma zbożowa, która pozostawała po zbiorach sprzedawana była okolicznym gospodarzom i producentom pieczarek. Od kilku lat ze względu na samowystarczalność okolicznych rolników oraz wysokie koszty zbioru i transportu słoma nie była sprzedawana. Jak stwierdza podatnik głównym czynnikiem, który hamował sprzedaż słomy był jej transport. Metr przestrzenny zbelowanej słomy metodą tradycyjną waży ok. 300 kg. Jej wartość energetyczna odbiega o ok. 30% od wartości dobrego węgla, natomiast jej spalanie ma minimalny wpływ na środowisko tworząc alternatywne źródło dochodów. Biorąc powyższe pod uwagę wnioskodawca postanowił zwiększyć ilość dostarczanej jednym transportem słomy poprzez bardziej efektowne jej sprasowanie przy zastosowaniu profesjonalnej prasy. Pozyskana słoma z własnego gospodarstwa przy użyciu zakupionej brykieciarki zostanie sprasowana do ok. 120 atm, uzyskując jednocześnie czterokrotnie większą ilość w metrze przestrzennym co znacznie obniży koszty transportu. Podczas tej technologii będzie wykorzystywana jedynie brykieciarka hydrauliczna napędzana silnikiem elektrycznym. W czasie prasowania słomy w tych warunkach nie używa się żadnych innych środków powodujących lepsze zespolenie, w procesie nie wytwarzają się żadne związki chemiczne. Produkt końcowy jest nadal słomą tylko bardziej ściśniętą. Podatnik podał, że planuje uzyskanie w roku ok. 600 ton sprasowanej słomy dla potrzeb własnych i na sprzedaż. Do prasowania planuje wykorzystać także słomę od okolicznych rolników, którą sam będzie zbierał z ich pół, gdyż wielu rolników nie wykorzystuje obecnie słomy, a stanowi ona dla nich dodatkowy problem (obecnie jest zabronione jej spalanie w polu).Wnioskodawca uważa, że sprasowanie przez niego słomy i jej dalsza sprzedaż nie stanowi działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem dochodowym. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 ze zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Jednocześnie w ust. 2 art. 2 wskazano, że za działalność rolniczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym uważa się działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:1. miesiąc - w przypadku roślin,2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek, 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,3. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt- licząc od dnia nabycia.Dodatkowo z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 71 ustawy o podatku dochodowym wynika, że zwolnieniu od podatku dochodowego podlegają dochody ze sprzedaży produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli, nie stanowiących działów specjalnych produkcji rolnej, przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt, w tym również na rozbiorze, podziale i klasyfikacji mięsa.Z powołanych przepisów wynika, że wyłączona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest działalność rolnicza ściśle określona w ustawie, natomiast sprzedaż produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli przerobionych sposobem przemysłowym podlega opodatkowaniu chyba, że przerób odbywa się wyłącznie w sposób określony w art. 21 ust. 1 pkt 71 ustawy. W tym miejscu należy zaznaczyć, że wszystkie zwolnienia podatkowe stanowią odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania zatem ich treść nie może być rozszerzana. W ocenie tut. organu podatkowego prasowanie słomy przy użyciu brykieciarki hydraulicznej i sprzedaż tak uzyskanej słomy do celów opałowych nie stanowi działalności rolniczej. Jednocześnie sprzedaż tak przerobionych produktów roślinnych nie mieści się w cytowanym zwolnieniu podatkowym. Pomijając już fakt, że zwolnienie wyklucza wytwarzanie brykietów ze słomy zbieranej z pól innych rolników.W rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za działalność gospodarcza uznaje się działalność zarobkową:a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.Na bazie opisanego stanu faktycznego można powiedzieć, że wnioskodawca będzie wykonywał działalność gospodarczą. Wytwarzanie brykietów należy uznać za działalność wytwórczą, działalność będzie prowadzona przez podatnika, w sposób zorganizowany zakup brykieciarki, i ciągły podatnik zamierza prasować około 600 ton rocznie. Należy zatem ocenić, że sprzedaż przez podatnika zbrykietowanej słomy wytwarzanej nie tylko z własnych upraw dla celów opałowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznawana będzie jako działalność gospodarcza podlegająca opodatkowaniu podatkiem dochodowym.Biorąc powyższe pod uwagę postanowiono jak w sentencji. Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00