Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 22.10.2007, sygn. 1401/BP-I/4210-66/ICh/PP-I, Izba Skarbowa w Warszawie, sygn. 1401/BP-I/4210-66/ICh/PP-I

dotyczyło potwierdzenia, że w przypadku kalkulacji dodatkowego składnika wynagrodzenia w oparciu o indeks przychodowości produktu, stanowić ono będzie koszt uzyskania przychodów Banku w momencie jego wypłaty. Natomiast w przypadku, gdy indeks przychodowości będzie niższy od pierwotnie zakładanego, to otrzymywana od agencji kwota będzie przychodem podatkowym w momencie jej otrzymania.

DECYZJA

Na podstawie art. 233 i art. 239 w związku z art. 14 b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami)po rozpatrzeniu zażalenia Banku z dnia 30.08.2007r., na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 22.08.2007r. Nr 1471/DPR1/423-59/07/KK, w sprawie uznaniaza nieprawidłowe stanowiska Podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

zmienia zaskarżone postanowienie uznając stanowisko podatnika przedstawionew zapytaniu za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 21.05.2007r. Bank zwrócił się do Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14 a § 1 Ordynacji podatkowej, co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego. Zapytanie dotyczyło potwierdzenia, że w przypadku kalkulacji dodatkowego składnika wynagrodzenia w oparciu o indeks przychodowości produktu, stanowić ono będzie koszt uzyskania przychodów Banku w momencie jego wypłaty. Natomiast w przypadku, gdy indeks przychodowości będzie niższy od pierwotnie zakładanego, to otrzymywana od agencji kwota będzie przychodem podatkowym w momencie jej otrzymania.Wg przedstawionego stanu faktycznego Bank zawiera z zewnętrznymi usługodawcami umowy dotyczące dystrybucji swoich produktów, w szczególności kart kredytowych. Standardowo umowy przewidują przekazanie usługobiorcy w ustalonych okresach rozliczeniowych wynagrodzenia zależnego od ilości pozyskanych przez niego produktów. Jako jeden z czynników motywujących agencję oraz ze względu na długoterminową perspektywę współpracy z nią Bank podjął decyzję o modyfikacji umowy w zakresie ustalenia wynagrodzenia. Zgodnie z nowymi zasadami jest ono zależne od podobnych czynników od jakich uzależnione są przychody Banku. W konsekwencji wynagrodzenie agencji składa się z dwóch elementów. Pierwszym z nich jest kwota obliczona jako iloczyn ustalonej przez strony wartości należnej w odniesieniu do jednego pozyskanego produktu odpowiadająca części szacowanej przez Bank przychodowości produktu oraz ilości produktów sprzedanych w danym okresie. Drugi element wynagrodzenia jest wypadkową rzeczywistych przychodów generowanych przez sprzedane uprzednio produkty, ustalonych w kolejnych zdefiniowanych przez strony okresach (przykładowo kwartalnych). Rozliczenie to jest realizowane zależnie od przyjętego wariantu przez 24 lub 48 miesięcy, przy czym określony produkt w praktyce może generować przychody dla banku w dłuższym okresie. W wyniku uwzględnienia drugiego czynnika okazać się może, że bank będzie zobowiązany do uiszczenia określonej dodatkowej kwoty na rzecz agencji jeżeli wcześniejszy szacunek przychodowości okaże się zbyt niski, bądź też agencja będzie zobowiązana do zapłaty na rzecz Banku ustalonej kwoty, jeżeli przyjęta uprzednio przychodowość produktu okazała się zbyt wysoka. Zdaniem Banku, metoda wynagrodzenia oparta o niezależny od woli stron indeks waloryzacyjny stanowi instrument pochodny, o którym mowa w art. 16 ust. 1b ustawy o podatku dochodowymod osób prawnych. W związku z tym, w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie mająart. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy ( w przypadku gdy Bank jest zobowiązany wypłacić kwotę na rzecz agencji) oraz art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w sytuacji, gdy agencja dokonuje wpłaty na rzecz Banku).