Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 26.03.2007, sygn. 1401/BP-II/4210-7/07/ZO, Izba Skarbowa w Warszawie, sygn. 1401/BP-II/4210-7/07/ZO

czy wydatek z tytułu przekazania syndykowi masy upadłości kwoty pieniężnej niezbędnej na zapłatę przez dłużnika należnego podatku VAT, który w ocenie syndyka jest wydatkiem na utrzymanie mienia, do którego pokrycia wierzyciel jest zobowiązany na podstawie art. 73 ust. 3 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, może rozpoznać jako koszt uzyskania przychodu w momencie sprzedaży przejętego zabezpieczenia.

DECYZJA

Na podstawie art. 233 w związku z art. 239 i art. 14b §5 pkt 1 ustawy z 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 18-01-2007 r. Banku wniesionego na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 08-01-2007 r. Nr 1472/SOI/423-31/06/BLG

orzeka

odmówić zmiany w/w postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie i uznać stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 06-10-2006 r. Nr DPD/WDP/JB/1517/2006 za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 06-10-2006 r. (data wpływu 13-10-2006 r.) Bank zwrócił się do Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o udzielenie interpretacji w trybie art. 14 a Ordynacji podatkowej. Bank pyta, czy wydatek z tytułu przekazania syndykowi masy upadłości kwoty pieniężnej niezbędnej na zapłatę przez dłużnika należnego podatku VAT, który w ocenie syndyka jest wydatkiem na utrzymanie mienia, do którego pokrycia wierzyciel jest zobowiązany na podstawie art. 73 ust. 3 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, może rozpoznać jako koszt uzyskania przychodu w momencie sprzedaży przejętego zabezpieczenia. Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Bank w ramach prowadzonej działalności udzielił kredytu bankowego firmie T S.A., którego zabezpieczeniem była umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie rzeczy ruchomych. Przedmiotem zabezpieczenia udzielonego kredytu była linia zgrzewająco - czyszcząca. W trakcie trwania umowy kredytowej dłużnik stał się niewypłacalny, co w konsekwencji spowodowało ogłoszenie jego upadłości przez sąd. Zgodnie z przepisami prawa upadłościowego, majątek upadłego dłużnika objęty został w zarząd przez syndyka masy upadłości. W związku z tym, że zgodnie z umową przewłaszczenia właścicielem posiadanej przez upadłego linii zgrzewająco-czyszczącej był Bank, to został złożony przez niego wniosek o wyłączenie tej rzeczy z masy upadłości i o wydanie jej Bankowi jako wierzycielowi. Wartość przedmiotu przewłaszczenia (po pomniejszeniu wierzytelności z tytułu nie spłaconego kredytu wraz z odsetkami i innymi należnościami Banku o kwotę wartości przedmiotu przewłaszczenia określoną w protokole zdawczo-odbiorczym) została wyceniona przez powołanego rzeczoznawcę w wysokości 210.000 zł i powiększona o 22% podatek od towarów i usług, czyli o kwotę 46.200 zł. Pomimo, że syndyk masy upadłości uznał fakt zabezpieczenia wierzytelności (udzielonego kredytu) w formie umowy przewłaszczenia za bezsporny, a wniosek Banku o wydanie maszyny za w pełni uzasadniony zażądał od Banku zapłacenia na konto upadłego równowartości 22% podatku VAT (46.200 zł), do jakiego zapłaty zobowiązany jest dłużnik w związku z wydaniem towaru. Uzasadnił to tym, że zaspokojenie wierzyciela z przedmiotu zabezpieczenia zostaje dokonane po dniu ogłoszenia upadłości, a przeniesienie własności ruchomości następuje po ich przejęciu. Pismami z dnia 21.08.2006 r. i 04.09.2006 r. od wpłaty kwoty 46.200 zł syndyk uzależnił wydanie rzeczy i wystawienie stosownej faktury VAT. Do pisma z dnia 04.09.2006 r. załączona została faktura pro-forma wystawiona przez syndyka. W kolejnych pismach do Banku syndyk podtrzymał swoje stanowisko uznając, że przekazanie przez Bank kwoty podatku VAT jest wydatkiem na utrzymanie mienia, do którego pokrycia wierzyciel jest zobowiązany na podstawie art. 73 ust. 3 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze. Bank uważa, że przekazanie syndykowi żądanej kwoty 46.200 zł, tj. równowartości podatku VAT, do którego zapłaty zobowiązany jest dłużnik (po ogłoszeniu upadłości) w związku z wydaniem towaru, stanowiło bezwzględny warunek wydania Bankowi urządzenia, tj. linii zgrzewająco-czyszczącej objętej umową przewłaszczenia. Dlatego Bank może uznać go za koszt uzyskania przychodu w momencie sprzedaży przejętego zabezpieczenia. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest to koszt poniesiony w celu osiągnięcia przychodów. Bez przekazania syndykowi żądanej kwoty rzecz nie zostałaby Bankowi wydana i tym samym Bank nie mógłby zrealizować przychodu podatkowego z jej sprzedaży.