Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 07.11.2005, sygn. PP/443-98-99/13/05, Pierwszy Urząd Skarbowy w Kaliszu, sygn. PP/443-98-99/13/05

Dotyczy uznania transakcji opisanych we wnioskach za transakcje trójstronne.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika we wniosku z dnia 10.08.2005r. ( bez numeru ) uzupełnionym pismem z dnia 25.08.2005 r. wynika, że Spółka z o.o. dokonuje zakupu towaru od firmy holenderskiej i następnie towar ten sprzedaje innej firmie holenderskiej mającej siedzibę w Holandii, która to towar ten sprzedaje firmie niemieckiej mającej siedzibę w Niemczech. Dostarczany i nabywany towar nie przekracza granicy polskiej, jest wysyłany bezpośrednio z Holandii do Niemiec. Firmy holenderskie nie posiadają siedziby na terenie naszego kraju.Druga opisana transakcja dotyczy sytuacji, gdy towar nabyty od firmy holenderskiej jest sprzedawany przez Spółkę innej firmie holenderskiej zarejestrowanej w Holandii, ale towar dostarczany jest do Niemiec.Spółka zapytuje czy w przedstawionych sytuacjach wymienione transakcje można zakwalifikować jako trójstronne transakcje wewnątrzwspólnotowe. Zdaniem Podatnika zostaje zachowana definicja wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych , o których mowa art. 135 i 136 ustawy o podatku od towarów i usług. Pojęcie wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej zostało zdefiniowane w art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. ) i oznacza sytuację, w której są spełnione łącznie następujące warunki :1.trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towaru, w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonywana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności,2.przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego. Wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna ma zatem miejsce wówczas gdy występują w niej łącznie poniższe warunki :- trzej podatnicy,- z różnych państw Wspólnoty,- każdy zarejestrowany u siebie w państwie na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych,- dostawa towaru odbywa się między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności,- towar jest wydawany przez pierwszego podatnika ostatniemu w kolejności,- transportu towaru do ostatniego w kolejności podatnika, dokonuje pierwszy lub drugi w kolejności podatnik,- transport musi się odbyć z jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego ( kraju podatnika ostatniego w kolejności ).Spełnienie tych przesłanek wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej powoduje, że rozliczenie VAT z tytułu tych transakcji podlega tzw. uproszczonej procedurze.Procedury uproszczonej w ramach WDT nie można zastosować, gdy nie jest spełniona chociażby jedna przesłanka niezbędna do stwierdzenia, że występuje wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna. Opisane wyżej sytuacje nie spełniają łącznie ww warunków ( pierwsza - liczby podatników, druga - rejestracji w trzech różnych państwach ) ) zatem nie mogą zostać uznane za transakcje trójstronne. Z przedstawionego przez Spółkę z o.o. stanu faktycznego wynika, że zakupiony i sprzedany przez Spółkę towar został przetransportowany bezpośrednio z Holandii do Niemiec, przez pierwszego w kolejności podatnika - Holendra.W transakcji zatem bierze udział czterech podatników w związku z powyższym nie można jej uznać za transakcję trójstronną i zastosować uproszczoną procedurę rozliczeń.W przedstawionej sytuacji nie można również stwierdzić, iż u podatnika polskiego nastąpiło WNT. Nie został bowiem spełniony podstawowy warunek dotyczący przemieszczenia towaru z Holandii do Polski. WNT u podatnika polskiego nastąpi w sytuacji, gdy polski podatnik dokona rejestracji dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w kraju zakończenia wysyłki tj. w Niemczech.Zgodnie bowiem z art. 25 ust. 1 cyt. ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.U polskiego podatnika nie wystąpi również WDT wobec nie spełnienia podstawowego warunku dotyczącego wywozu towaru z terytorium kraju ( art. 13 ust. 1 ww ustawy o VAT ).Zgodnie z art. 22 ust. 2 i 3 pkt 2 cyt. ustawy o VAT w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie ; dostawę towarów, która następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów. Z powyższego wynika, iż WWD towarów będzie dostawa Holendra na rzecz polskiej spółki, ale tylko w sytuacji, gdy polska spółka zarejestruje się dla potrzeb transakcji międzynarodowych w Niemczech.W oparciu o wyżej przedstawiony stan faktyczny oraz przepisy regulujące zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług stwierdza się, że nie można zastosować procedury uproszczonej w ramach wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej w opisanych przez Spółkę transakcjach. Stanowisko podatnika w świetle wyżej przytoczonych przepisów i faktów uznaje się za nieprawidłowe.