Opinia rzecznika generalnego Ruiz-Jarabo Colomer przedstawiona w dniu 12 stycznia 2006 r. - Regione Siciliana przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa C-417/04 P., sygn. C-417/04 P

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

DÁMASA RUIZA‑JARABA COLOMERA

przedstawiona w dniu 12 stycznia 2006 r.(1)

Sprawa C‑417/04 P

Regione Siciliana

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Odwołanie - Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR) - Pomoc dotycząca dużego projektu „Autostrada Messyna-Palermo” - Zakończenie wspólnotowej pomocy finansowej - Bezpośrednie oddziaływanie jako przesłanka skargi o stwierdzenie nieważności

I -    Wprowadzenie

1.        W swym odwołaniu Regione Siciliana żąda uchylenia postanowienia Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich(2), na mocy którego Sąd odrzucił jako niedopuszczalną jego skargę zmierzającą do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji D(2002) 810439(3) w sprawie zakończenia udzielania uprzednio przyznanej pomocy finansowej z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) z tego względu, iż decyzja nie dotyczyła strony skarżącej bezpośrednio w rozumieniu art. 230 akapit czwarty WE.

2.        W ostatnich latach Trybunał Sprawiedliwości przy wielu okazjach(4) przedstawił swoje stanowisko na temat kryteriów dotyczących legitymacji czynnej osób fizycznych i prawnych, które regulowane są we wspomnianym przepisie. Jego rozstrzygnięcia dotyczyły jednak warunku, iż wspólnotowy akt normatywny musi dotyczyć danej osoby w sposób indywidualny, aby mógł być przez nią zaskarżony, podczas gdy niniejsza sprawa odnosi się do innego warunku, jaki musi być spełniony w tym kontekście, czyli bezpośredniego oddziaływania na sferę interesów skarżącego.

        Z uwagi na to, że spór przedstawia się w taki sposób, zaskakujące jest, że niespełna miesiąc przed datą wyznaczoną na przeprowadzenie rozprawy w niniejszym postępowaniu odwoławczym, nie czekając na wyrok Trybunału, pierwsza izba Sądu w składzie powiększonym wydała wyrok(), w którym wypowiedziała się w sposób zasadniczo odmienny niż zaskarżone w niniejszej sprawie postanowienie, dopuszczając skargę i orzekając co do istoty sprawy w sprawie z udziałem tych samych stron i dotyczącej również anulowania pomocy z EFRR(). Poniżej odwołam się do niektórych z tych argumentów w ramach analizy trzeciego zarzutu postawionego w odwołaniu(). Aby uzupełnić ramy sporu prawnego, należy wspomnieć wyrok piątej izby Sądu z dnia 31 maja 2005 r., w którym Sąd, w obliczu bardzo podobnych okoliczności faktycznych, nawet nie wypowiedział się na temat dopuszczalności skargi o stwierdzenie nieważności złożonej przez gminę().