Opinia rzecznika generalnego Sharpston przedstawiona w dniu 15 czerwca 2006 r. - Postępowanie karne przeciwko Giuseppe Francesco Gasparini oraz inne. - Sprawa C-467/04., sygn. C-467/04

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ELEANOR SHARPSTON

przedstawiona w dniu 15 czerwca 2006 r.(1)

Sprawa C‑467/04

G. Francesco Gasparini

Jose MŞ L.A. Gasparini

G. Costa Bozzo

Juan de Lucchi Calcagno

Francesco Mario Gasparini

José A. Hormiga Marrero

Sindicatura Quiebra

1.        W niniejszym wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym Sección Primera de l’Audiencia Provincial de Málaga (Hiszpania) (zwany dalej „sądem odsyłającym”) zwraca się o wyjaśnienie zakresu zasady ne bis in idem zawartej w art. 54 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen („KWUS”)(2).

2.        Sąd odsyłający w szczególności pragnie dowiedzieć się czy, na mocy tej zasady, orzeczenie sądu jednego z państw członkowskich wyłączające dalsze postępowanie karne dotyczące określonych zdarzeń na tej podstawie, że ściganie danego przestępstwa uległo przedawnieniu zgodnie z prawem krajowym stanowi orzeczenie wykluczające ściganie tego samego oskarżonego lub innych oskarżonych przez sądy karne w innym państwie członkowskim za przestępstwo wynikające z tych samych czynów.

3.        Odpowiedź na to pytanie wymaga zdefiniowania przez Trybunał jednego z podstawowych aspektów zasady ne bis in idem zawartej w art. 54 KWUS (a zatem konieczne jest również dokonanie tego w sposób bardziej ogólny na gruncie prawa wspólnotowego), a mianowicie, czy zasada ta może mieć zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy pierwszy sąd wydał orzeczenie po dokonaniu oceny merytorycznej.

 Ramy prawne

 Przepisy odnoszące się do dorobku Schengen oraz KWUS

        Zgodnie z art. 1 protokołu włączającego dorobek Schengen w ramy Unii Europejskiej() (zwanego dalej „protokołem”), trzynaście państw członkowskich, w tym Republika Włoska oraz Królestwo Niderlandów, jest upoważnionych do ustanowienia między sobą wzmocnionej współpracy w ramach tzw. „dorobku Schengen”.