Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 9 marca 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii. - Sprawa C-323/03., sygn. C-323/03

Sprawa C‑323/03

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Królestwu Hiszpanii

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Rozporządzenie (EWG) nr 3577/92 - Kabotaż morski - Obowiązywanie w zakresie usług transportu pasażerskiego po Ría de Vigo - Koncesja na 20 lat dla jednego operatora - Zgodność - Możliwość udzielania zamówień na usługi publiczne lub nakładania zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych - Klauzula „standstill”

Opinia rzecznika generalnego A. Tizzana przedstawiona w dniu 10 listopada 2005 r.  

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 9 marca 2006 r.  

Streszczenie wyroku

1.     Transport - Transport morski - Swoboda świadczenia usług - Kabotaż morski

(rozporządzenie Rady nr 3577/92, art. 2 pkt 1 lit. a) i c))

2.     Transport - Transport morski - Swoboda świadczenia usług - Kabotaż morski

(rozporządzenie Rady nr 3577/92)

3.     Transport - Transport morski - Swoboda świadczenia usług - Kabotaż morski

(rozporządzenie Rady nr 3577/92, art. 1)

4.     Transport - Transport morski - Swoboda świadczenia usług - Kabotaż morski - Rozporządzenie nr 3577/92

(traktat WE, art. 62 (uchylony traktatem amsterdamskim); art. 49 akapit pierwszy WE; rozporządzenie Rady nr 3577/92, art. 6 i 7)

1.     Do dokonania wykładni wyrażeń „przewóz drogą morską [...] między portami”, które wchodzą w skład definicji kabotażu kontynentalnego i kabotażu wyspowego zawartych w art. 2 pkt 1 lit. a) i c) rozporządzenia nr 3577/92 dotyczącego stosowania zasady swobody świadczenia usług w transporcie morskim w obrębie państw członkowskich (kabotaż morski), należy mieć na uwadze cel tego rozporządzenia, to znaczy wprowadzenie swobody świadczenia usług w zakresie kabotażu morskiego na warunkach i z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w tym rozporządzeniu.

Nie można przyjąć, że pojęcia „morze” w rozumieniu rozporządzenia nr 3577/92 oraz „morze terytorialne” w rozumieniu konwencji Organizacji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. (zwanej dalej „konwencją z Montego Bay”) są tożsame, ponieważ takie utożsamienie może być sprzeczne z tym celem. Stosowanie tego rozporządzenia wyłącznie do morza terytorialnego w rozumieniu wyżej wymienionej konwencji mogłoby bowiem wyłączyć spod liberalizacji, którą rozporządzenie to ma na celu, potencjalnie znaczny zakres usług transportu morskiego, gdyż są one świadczone po wewnętrznej stronie linii podstawowej morza terytorialnego, którą państwa mogą wytyczyć na mocy tej konwencji, przeprowadzając linię między punktami wyznaczającymi naturalne wejście do zatoki. Ponadto z rozporządzenia nr 3577/92 nie wynika, by ustawodawca wspólnotowy pragnął ograniczyć jego zakres przedmiotowy wyłącznie do morza terytorialnego w rozumieniu konwencji z Montego Bay.