Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 30 marca 2006 r. - Elizabeth Florence Emanuel przeciwko Continental Shelf 128 Ltd. - Sprawa C-259/04., sygn. C-259/04

Sprawa C‑259/04

Elizabeth Florence Emanuel

przeciwko

Continental Shelf 128 Ltd

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony The Person Appointed by the Lord Chancellor under Section 76 of The Trade Marks Act 1994, on Appeal from the Registrar of Trade Marks, przekazany przez High Court of Justice (England & Wales)]

Znaki towarowe mogące zwieść odbiorców lub wprowadzić ich w błąd co do charakteru, jakości lub pochodzenia geograficznego towaru - Prawo do znaku towarowego przeniesione przez właściciela wraz z przedsiębiorstwem wytwarzającym towary, z którymi znak jest kojarzony - Dyrektywa 89/104/EWG

Opinia rzecznika generalnego D. Ruiza-Jaraba Colomera przedstawiona w dniu 19 stycznia 2006 r.  

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 30 marca 2006 r.  

Streszczenie wyroku

1.     Pytania prejudycjalne - Wystąpienie do Trybunału - Sąd krajowy w rozumieniu art. 234 WE - Pojęcie

(art. 234 WE)

2.     Zbliżanie ustawodawstw - Znaki towarowe - Dyrektywa 89/104 - Odmowa lub stwierdzenie nieważności rejestracji - Podstawy wygaśnięcia prawa do znaku towarowego- Znaki towarowe mogące zwieść odbiorców

(dyrektywa Rady 89/104, art. 3 ust. 1 lit. g) i art. 12 ust. 2 lit. b))

1.     Aby ocenić, czy dany organ ma charakter sądu w rozumieniu art. 234 WE, co jest kwestią, którą należy rozstrzygać wyłącznie w świetle prawa wspólnotowego, należy uwzględnić szereg kryteriów, takich jak istnienie organu na podstawie ustawy, jego stałość, obowiązkowy charakter jego jurysdykcji, sporny charakter postępowania, stosowanie przez organ przepisów prawnych oraz jego niezawisłość. Spełnia te kryteria osoba wyznaczona przez Lord Chancellor na podstawie ustawy brytyjskiej w sprawie znaków towarowych do wydania rozstrzygnięcia w przedmiocie odwołania od decyzji rejestru znaków towarowych. Chodzi tu bowiem o organ stały, który stanowi co do prawa, stosując ustawę o znakach towarowych i działa zgodnie z regułami postępowania określonymi przez rozporządzenie z 2000 r. w sprawie znaków towarowych. Ponadto postępowanie jest postępowaniem spornym, decyzje osoby wyznaczonej mają moc wiążącą i są co do zasady ostateczne, z zastrzeżeniem sytuacji, w których podlegają one wyjątkowo kontroli ich zgodności z prawem w postępowaniu wszczętym na podstawie skargi. Wreszcie w czasie wykonywania swojego mandatu osoba wyznaczona korzysta z tych samych gwarancji niezawisłości, które przysługują sędziom.