Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 2 czerwca 2005 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Rebublice Włoskiej. - Sprawa C-83/03., sygn. C-83/03

Sprawa C‑83/03

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Republice Włoskiej

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Środowisko naturalne - Dyrektywa Rady 85/337/EWG - Ocena skutków wywieranych przez przedsięwzięcia na środowisko naturalne - Budowa portu turystycznego w Fossacesia

Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 2 czerwca 2005 r.  I‑0000

Streszczenie wyroku

Środowisko naturalne - Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia na środowisko naturalne - Dyrektywa 85/337 - Poddanie ocenie przedsięwzięć należących do klas wymienionych w załączniku II - Uprawnienia dyskrecjonalne państw członkowskich - Granice - Krajowe przepisy wykonawcze - Naruszenie - Naruszenie dyrektywy - Uchybienie w rozumieniu art. 226 WE

(art. 226 WE; dyrektywa Rady 85/337/EWG, art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 2)

Artykuł 4 ust. 2 dyrektywy 85/337 w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne pozostawia państwom członkowskim pewien zakres swobodnego uznania przy określaniu, czy cechy przedsięwzięcia należącego do klas wymienionych w załączniku II do tej dyrektywy powodują konieczność dokonania oceny jego skutków na środowisko, przy czym ów zakres swobodnego uznania ograniczony jest wskazanym w art. 2 ust. 1 tej dyrektywy obowiązkiem tych państw poddania takiej ocenie przedsięwzięć, które mogą mieć znaczny wpływ na środowisko. Skoro państwo członkowskie, korzystając z uprawnienia przewidzianego w art. 4 ust. 2 zdanie drugie, ustanawia ogólne zasady oceny, czy przedsięwzięcia, o których mowa w tym artykule, powinny zostać poddane ocenie wstępnej ich wpływu na środowisko naturalne przed ich zatwierdzeniem, to naruszenie tych zasad nieuchronnie oznacza naruszenie przepisów zawartych w art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 2. Takie naruszenie prawa wspólnotowego, mimo że stanowi jednocześnie naruszenie prawa krajowego przyjętego w wykonaniu prawa wspólnotowego oraz że najprawdopodobniej krajowe procedury pozwalały na jego stwierdzenie, stanowi uchybienie w rozumieniu art. 226 WE.