Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 7 lipca 2005 r. - Praktiker Bau- und Heimwerkermärkte AG. - Sprawa C-418/02., sygn. C-418/02

Sprawa C-418/02

Praktiker Bau- und Heimwerkermärkte AG

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundespatentgericht)

Znaki towarowe - Dyrektywa 89/104/EWG - Znaki usługowe - Rejestracja - Usługi świadczone w ramach handlu detalicznego - Wskazanie zakresu usług - Podobieństwo między rozpatrywanymi usługami a towarami lub innymi usługami

Opinia rzecznika generalnego P. Légera przedstawiona w dniu 13 stycznia 2005 r.  I-0000

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 7 lipca 2005 r.  I-0000

Streszczenie wyroku

1.     Zbliżanie ustawodawstw - Znaki towarowe - Dyrektywa 89/104 - Znaki usługowe - Pojęcie „usług” - Pojęcie wspólnotowe - Jednolita wykładnia

(dyrektywa Rady 89/104)

2.     Zbliżanie ustawodawstw - Znaki towarowe - Dyrektywa 89/104 - Znaki usługowe - Pojęcie „usług” - Handel detaliczny towarami - Zaliczenie - Przesłanki rejestracji

(dyrektywa Rady 89/104, art. 2)

1.     Do Trybunału należy dokonanie jednolitej w ramach wspólnotowego porządku prawnego wykładni pojęcia „usług” w rozumieniu dyrektywy 89/104 mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych.

W istocie określenie charakteru i zakresu usług, które mogą być chronione zarejestrowanym znakiem towarowym, nie wynika z przepisów dotyczących procedury rejestracji, w stosunku do których państwa członkowskie zachowują całkowitą swobodę, lecz z materialnych przesłanek uzyskania prawa przyznanego przez znak towarowy. Ponadto jeżeli ustalenie definicji pojęcia „usług” należałoby do kompetencji państw członkowskich, mogłoby to doprowadzić do występowania zróżnicowanych przesłanek rejestracji znaków usługowych, w zależności od prawa krajowego znajdującego zastosowanie w danym przypadku. Wobec tego cel w postaci uzyskania „na jednakowych warunkach” we wszystkich państwach członkowskich praw ze znaku towarowego nie zostałby osiągnięty.